Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Μην κλαίγεσαι γιατί σε αδικούν.....να λυπάσαι που το αξίζεις!!!!!!






Ποτέ δεν κατάλαβα για ποιόν  λόγο…..

Δεν φανερώνει κάποιος….

Το πραγματικό του εαυτό!

Τι είναι εκείνο που τον αναγκάζει…..

Να «κρυφτεί» πίσω από ένα ψέμα……

Που ούτως ή άλλως……

Αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφτεί!

Είναι πέρα από την λογική μου…

Αυτή η «φιλοσοφία»!

'Ετσι λοιπόν……

Δεν αμφιβάλλω ποτέ για ότι μου πει!

'Οσο περίεργο ή εξωφρενικό μπορεί να φαντάζει…..

Τα υιοθετώ χωρίς δεύτερη σκέψη!

Θεωρώ πως είναι η πραγματικότητα…..

Και δεν ψάχνω παραπέρα!

Δεν είμαι ευκολόπιστη.....

Απλώς θετική με τους ανθρώπους!

'Ενας……

Να λέει αλήθεια…..

Δεν φταίει σε τίποτα…..

Να «πληρώσει τα σπασμένα»……

Των προηγούμενων που με κορόιδεψαν!

Αλλοίμονο  όμως…….

Αν καταλάβω πως είναι ψεύτης!!!!

Αν διαπιστώσω….

Πως πρόδωσε την εμπιστοσύνη που έδειξα…..

Για να «παίξει» με οποιοδήποτε τρόπο μαζί μου!

Αμέσως…….

Γίνεται  «αόρατος»!!!!!

Δεν υπάρχει!!!

Καμία δικαιολογία δεν είναι ικανή…

Να του προσφέρει άλλοθι!

Είμαι απόλυτη….

Και κάθετη σε αυτό!

Δεν το συζητώ παραπάνω!

Ούτε με ενδιαφέρει!

Από την στιγμή……

Που δεν νοιώθει ντροπή για την ασχήμια…

Που διαπράττει είναι ικανός να κάνει…..

Πολύ περισσότερα  απ’ ότι μπορώ να φανταστώ!

Νόμος!!!!

Μακριά, λοιπόν από μένα!

Τον προσπερνάω……

Αφού  πρώτα….

Του δώσω τα «συχαρίκια» μου……

Για να γνωρίζει πως ο θετικός άνθρωπος…..

Δεν είναι ποτέ χαζός!!!!

Δεν με αφορά ποιος είναι…….

Και για ποιόν λόγο τον άφησα να μπει στην ζωή μου!

Με  απασχολεί μόνο……

Να τον παραμερίσω όσο πιο γρήγορα γίνεται…..

Γιατί αυτός ο τυπάκος……

Χαλάει την ψυχολογία μου!

Φθείρει την ψυχή μου!

Με αναγκάζει να κάνω αρνητικές σκέψεις….

Αναλογιζόμενη τον παλιοχαρακτήρα του……

Με αποτέλεσμα να «διώχνει» την χαρά από μέσα μου!!!!

Και τέτοια χάρη……

ΔΕΝ την χρωστάω σε κανέναν!!!!!

Μακάρι να μου έχει υποσχεθεί ολάκερο τον κόσμο!

Καρφάκι δεν μου καίγεται!!!

Από την στιγμή…..

Που ασχημαίνει τον δικό μου……

Μου φτάνει και μου περισσεύει…..

Να μην θέλω καμία επαφή πλέον!!!

Η γαλήνη της ψυχής μου……

Είναι πάνω απ’ όλα!

Οτιδήποτε κίβδηλο......

Την ταράσσει και την «αποσυντονίζει»!!!

Δεν υπάρχει περίπτωση…..

Να ανεχτεί κανέναν που συμβάλλει……

Στην κατάντια που βιώνουμε!

Δεν μπορείς αγαπητέ μου……

Να κλαίγεσαι για το άδικο  που υποτίθεται….…

Νοιώθεις καθημερινά στο πετσί σου όταν ένας……

Από αυτούς που το συντηρούν «επάξια» είσαι……

ΕΣΥ!!!!

Δεν με πείθεις πλέον  πως γίνεσαι θύμα……

Αφού η στάση σου επιβεβαιώνει περίτρανα……

Πως δεν υπάρχει…..

Μεγαλύτερος θύτης από σένα!!!!!!!

Απλά……

Παραπονείσαι  επειδή οι άλλοι…..

Είναι «ικανότεροι» για μεγαλύτερες ασχήμιες…..

Και σε υποσκελίζουν!!!!

Αυτό είναι πραγματικά το πρόβλημα σου!!!!!

Τίποτα άλλο!

Διότι αν ήσουν σωστός θα σεβόσουν…..

Την εμπιστοσύνη που σου έδειξα!

Αντί όμως  γι’ αυτό……

Επιχείρησες να υποτιμήσεις την νοημοσύνη μου…..

Και δεύτερη φορά για να δικαιολογήσεις…..

Την πρώτη!!!!

Τέτοια «αξιοσύνη»!!!!!!

Κατάλαβες τώρα…..

Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να φτιάξει τούτος ο κόσμος;

Πώς να τα καταφέρει ο έρμος κι αυτός…  

Όταν εσύ……

Που τον κατηγορείς για ψευτιά…..

Είσαι ο μεγαλύτερος ψεύτης!!!!

Μάθε…..

Πως καμία κολακεία…..

Η, υπόσχεση για συμπαράσταση που δίνεις….

Για να κάνεις εντύπωση……

Δεν βοηθούν να παραμείνεις δίπλα σε κάποιον…..

Που δεν σου μοιάζει…..

Αν δεν έχεις μέσα σου μια «στάλα» αλήθειας!!!!

Θα κουραστείς γρήγορα….

Και θα αποκαλυφτεί το πραγματικό σου πρόσωπο!!!!

Εμένα δεν με ενοχλεί πλέον….

Ούτε με επηρεάζει  αρνητικά!

Το έχω βιώσει τόσες φορές…..

Που όταν ξανά τυχαίνει……

Απλώς εκφράζω ψύχραιμα…..

Πόσο «θαυμαστό» είναι τέτοιο «μεγαλείο»…..

Πηγαίνοντας  παρακάτω……   

Χωρίς να φοβάμαι!!!!

'Εχω αποδεχτεί……

Πως ακόμα και  μόνη να μείνω…..

Είναι προτιμότερο…..

Αν είναι να περιτριγυρίζομαι….

Από άτομα σαν και σένα!

Εξάλλου……

Την μοναδική αυλή που λογίζω….

Είναι αυτή που βρίσκεται έξω από το σπίτι…..

Και καθόμαστε το καλοκαίρι να δροσιστούμε!

Καμία άλλη!!!!

Ξέρω  πως όταν λέω την αλήθεια….

'Εχει κόστος…..

Μα δεν με νοιάζει!

'Εχω βαρεθεί την ψευτιά……

Που εκδηλώνεται αναίτια……

'Ασκοπα  και χωρίς καμία αιδώ!!!

Τίποτα δεν μένει κρυφό για πολύ καιρό!

Κουράστηκα…….

Να δηλώνουν «συμπάθεια» άτομα……

Που αν δεν έχουν να πάρουν κάτι από σένα…..

Δεν ξοδεύουν ούτε «καλημέρα»!!!!

Να το παίζουν «καλοί» αυτοί….

Που κάποια στιγμή πέρασαν από την ζωή σου…..

Μα αν ζητήσεις την γνώμη τους για κάτι…..

Σου απαντούν λακωνικά…….

«Μην στεναχωριέσαι»…..

Γιατί πέρασε η ώρα……

Και πρέπει να πάνε για ύπνο!!!!!

Βλέπεις…..

Αυτή η «ρημαδοκαλοσύνη» τους……

Για να «εμφανιστεί»…….

Πρέπει να «συνοδεύεται» από αγιάτρευτο έρωτα…..

Για το πρόσωπο τους!!!!

Σκέτος ο ανθρώπινος παράγοντας……

Δεν την «συγκινεί» να «αναλάβει» δράση!!!!

Με απογοητεύει…..

Να γνωρίζω  έναν άνθρωπο χρόνια….

Και ξαφνικά να συμπεριφέρεται τελείως αψυχολόγητα…..

Και όταν ζητάω έκπληκτη μια εξήγηση…..

Να το «ρίχνει στην τρελή»…..

Υποστηρίζοντας ασυναρτησίες!!!!

Αν έτσι νοιώθετε……

Καλά κάνετε!!!

Δικαίωμα σας να «καταδικαστείτε»…….

Στο «τίποτα» και το «πουθενά»!

Να μην αισθάνεστε  τι σημαίνει…..

Να «ακουμπάει» ο άλλος την ψυχή του επάνω σας….

Και να "χαμογελάει" η δική σας…..

Γιατί δεν έχετε!!!!!!

Ούτε πρόκειται να αποκτήσετε!

Τα μεγάλα λόγια που επικαλείστε, κατά καιρούς……

Για να παρουσιάσετε την εικόνα……

Του σωστού ανθρώπου……

Δεν σημαίνει πως σας βοηθούν……

Να είστε κιόλας!!!!!!

Γι’ αυτό….

Αν  προσέξετε….

Σας περιτριγυρίζουν όμοιοι σας!!!!

Οι υπόλοιποι μόλις καταλάβουν…..

Τι συμβαίνει…..

Φεύγουν!!!!

Λογικό!

Κανένα ψέμα δεν είναι τόσο ισχυρό….

'Οσο η αλήθεια!

Καμία υπόσχεση δεν γίνεται πραγματικότητα…….

Όταν δεν είστε ικανοί να την τηρήσετε!

Καμία ασχήμια σας  δεν μπορεί να με κάμψει…..

Γιατί  έχω ζήσει το χειρότερο…..

Και βγήκα αλώβητη…..

Και πιο δυνατή!!!!!

Μην κουράζεστε λοιπόν!

Τζάμπα κόπος!!!

Πατάω γερά στα πόδια μου…..

Για να με επηρεάσει όσο αρνητικά πιστεύετε….

Κάνοντας την αφεντιά σας…..

Να αισθανθεί  υπεράνω!

Μόνο μπροστά στην καλοσύνη……

«Λυγίζω»!

Υποκλίνομαι στον άνθρωπο….

Που τιμά την ιδιότητα του….

Σε πείσμα δικό σας……

Και των καιρών!!!

Θαυμάζω το σθένος και το κουράγιο του…..

Που ενώ αναγκάζεται  να «βουτάει»……

Στον «βούρκο» σας….

Δεν κολλάει πάνω του η λάσπη!!!


Αυτόν θέλω να έχω δίπλα μου!!!!

Ακόμα και ένας να είναι…….

Αξίζει……

Για εκατομμύρια σαν και εσάς!!!!

Δεν είμαι σκληρή που περιγράφω…..

Την πραγματικότητα!

Απάνθρωποι είστε εσείς…….

Που την δημιουργείτε!!!!!

Μην ξεχνάτε όμως…

Πως στην ζωή παίρνεις ότι δίνεις……

Είτε καλό είτε κακό κάνεις……

Στο χρωστάει!!!!!

Δεν ξεφεύγεις!!!!!

Γι’ αυτό η δήθεν έκπληξη που νοιώθετε…..

Κάθε φορά που περιγράφω τα χαϊρια σας…..

Προσπαθώντας να με βγάλετε παράλογη……

Περίεργη…παράξενη……

Με αφήνει παγερά αδιάφορη!!!!!

'Εχω την δύναμη να σας γυρίσω την πλάτη……

Χωρίς να χάσω την πίστη μου στους ανθρώπους…..

Γιατί στηρίζεται σε μια ακόμα μεγαλύτερη……

Στον Θεό!!!!

Εκεί έχω αφήσει την προστασία μου!!!!

Φροντίζω, λοιπόν......

Να έχω πάντα ήσυχη συνείδηση….

Και «καθαρή» καρδιά……

Για να μην την χάσω δευτερόλεπτο!

Αυτό……

Πρέπει  να το λάβετε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν σας…..

Την ώρα που ετοιμάζετε υποχθόνια σχέδια…

Με σκοπό να με πλήξουν……

Γιατί ενοχλείστε που τα λέω!!!!!

Από κάποιον όμως πρέπει……..

Να τα ακούτε!!!!!!!

'Ισως……

Καταλάβετε κάποια στιγμή……

Πως δεν είστε εσείς……

Οι πονηρούληδες…..

Που «δουλεύετε» όλον τον κόσμο!

Εμείς…..

Είμαστε οι έξυπνοι…..

Που δεν σας αφήνουμε…..

Να μπείτε στον δικό μας!!!!!!















Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Ποτέ ο "λίγος"........δεν θα αγαπήσει πολύ!!!!!




















Ερωτευόμαστε.....

Και αποφασίζουμε να δώσουμε τα πάντα…

Πεπεισμένοι πως βρήκαμε τον άνθρωπο της ζωής μας!

Αισθανόμαστε τυχεροί που το ζούμε…..

Και το εκφράζουμε με κάθε τρόπο!

Δεν επιτρέπουμε σε τίποτα να σκιάσει την ευτυχία μας!

Ούτε καν στο ένστικτο….

Που ορισμένες φορές «κλωτσάει»…..

Χτυπώντας το καμπανάκι  κινδύνου!

Αντί όμως….

Να το λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν…..

Βγάζουμε κοροϊδευτικά την γλώσσα……

Γυρίζοντας την πλάτη!!!

Δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με αρνητικές σκέψεις!

Τις απορρίπτουμε συλλήβδην…..

Παρά τις ενδείξεις…

Πως πρέπει να φανούμε πιο προσεχτικοί!

Μέχρι την στιγμή….

Που οι πρώτες αναταράξεις θα σε αναγκάσουν…

Να ανοίξεις τα μάτια και να υπακούσεις…..

Στο φωτεινό σήμα που ενημερώνει…..

«Προσδεθείτε»!!!!

Διαπιστώνεις ξαφνικά…..

Μια συνεχόμενη γκρίνια και έντονα παράπονα!

Βρίσκεσαι στην δυσάρεστη θέση…

Να εξηγείς το αυτονόητο…..

Και να απολογείσαι για το λογικό!

Αρχικά……

Το αποδίδεις σε κάποιες παρανοήσεις…..

Που συμβαίνουν ανάμεσα σε ερωτευμένους!

'Ετσι τουλάχιστον…..

Θέλεις να πιστεύεις!

Ούτε λόγος  βέβαια……

Πως κάτι πάει στραβά με τον άλλον!!!!

Η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο πιεστική…..

Για να καταντήσει πολύ σύντομα αφόρητη……

Από τους καυγάδες για ασήμαντη αφορμή!

Βασιλεύει πλέον η ασυννενοησία….

Για την οποία κατηγορείσαι……

Πως φταις…..

Αφού τα θες όλα δικά σου……

Καταπιέζοντας τον άλλον!!!!!

Αυτό που ακούς…..

Πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία…..

Γιατί δεν μπορείς να πιστέψεις…..

Πως είναι το «ευχαριστώ»……

Για το ενδιαφέρον που δείχνεις!!!!

Αντί όμως…

Να ταρακουνηθείς…..

Βλέποντας  κατάματα την πραγματικότητα…

Αρνείσαι να την δεχτείς!

Προτιμάς να ρίξεις πάνω σου το φταίξιμο……

Με την δικαιολογία…..

Πως ίσως έγινες πιεστικός……

Με τόση αγάπη που δείχνεις!!!!!

Δεν σου κόβει……

Πως  ανάμεσα σε δύο ανεξάρτητες προσωπικότητες…..

Πάντα το «λιγότερο» προκαλεί  πρόβλημα…..

Ποτέ το «περισσότερο»…….

Αφού είναι  το ζητούμενο!!!!

Αποφασίζεις λοιπόν…..

Να συμμορφωθείς με το εξωπραγματικό…..

Για να επανέλθει η ηρεμία!

Δεν προλαβαίνεις όμως!

Τώρα……

Είσαι αδιάφορος…..

Και παρτάκιας……

Που κοιτάει μόνο τον εαυτό του!!!!

Οδηγείσαι πλέον σε αδιέξοδο……

Γιατί  όπως και να συμπεριφερθείς…..

Βρίσκεις τον μπελά σου!!!!

Οποιαδήποτε λογική προσέγγιση αποτυγχάνει!

Είναι η στιγμή που  «πιάνεις πάτο»!

Ψάχνεις απεγνωσμένα…….

Έναν τρόπο επικοινωνίας μήπως μπορέσεις επιτέλους….

Να βρεις μια λύση……

Μα στέκεται αδύνατον!

Ότι και να κάνεις…

Χαρακτηρίζεται εγωιστικό…..

Με μοναδικό στόχο…..

Να διαφυλάξεις τα συμφέροντα σου!!!!!

Δείχνεις ενδιαφέρον……

Είσαι φορτικός και καταπιεστικός…..

Δεν ρωτάς…..

Επιβεβαιώνεις περίτρανα…..

Πως νοιάζεσαι  μόνο για τον εαυτούλη σου!!!!!

Όμως το παράλογο που ζεις με τον άλλον……

Δεν σταματάει εκεί!

Κατακρίνει οτιδήποτε σε αφορά….

Με σκοπό να πλήξει την αυτοπεποίθηση σου!

Αναφέρεται με θαυμασμό σε άτομα…

Που  δεν εκτιμάς για να σε μειώσει!!!!!

Μιλάει απαξιωτικά…….

Ακόμα και ειρωνικά για οποιαδήποτε επιλογή κάνεις…..

Φέρνοντας πάντα την καταστροφή!!!!!

Δεν προλαβαίνεις να αναρωτηθείς τον λόγο…..

Διότι σπεύδει να σε ενημερώσει……..

Με το πιο «αθώο» ύφος του κόσμου…..

Πως είναι ειλικρινής……

Και λέει απλά την γνώμη του!!!!!

Αυτήν  λοιπόν την «ειλικρίνεια»……

Χρησιμοποιεί  για να σε κάνει…..

Σκιά του εαυτού σου!!!!

Γιατί αυτό θέλει να πετύχει….

Και ας συνεχίζεις να του δείχνεις αγάπη!

Ούτως ή άλλως……

Δεν μπορεί να την «αφομοιώσει»……

Και την «πετάει»!!!!!!

Αποτελεί «περίσσευμα» για κείνον……

Το οποίο «διώχνει» ενοχλημένος………

Αφού δεν είναι ικανός να ελέγξει…..

Να  κοντρολάρει……

Για να αισθάνεται το απόλυτο……

Αφεντικό της σχέσης!!!!!

Τον εκνευρίζει……

Που η δοτικότητα……

Κάνει έντονη την παρουσία σου…..

Χωρίς να χρειαστεί  να πεις ούτε λέξη!

Δεν είναι φτιαγμένος από την ίδια πάστα……

Για να το αντέξει…….

Και αισθάνεται μειονεκτικά!

Υποδεέστερος!!!!!

Ψάχνει λοιπόν τρόπο να το καλύψει…..

Και  δεν υπάρχει  καλύτερος…..

Από την αδιαφορία για να σε κάνει…….

Να «πονάς»!!!!!!!

Να αποζητάς απεγνωσμένα…..

Μια καλή κουβέντα…..

Έναν γλυκό λόγο, μια μικρή επιβεβαίωση……

Για να αισθάνεται εκείνος σημαντικός…..

Που στα προσφέρει όποτε και αν…….

Το αποφασίσει!!!!

Διότι ως «αφεντικό» έχει το κουμάντο……

Και κατά συνέπεια……

Τον πρώτο λόγο!!!!!

Αντί λοιπόν να επαναστατήσεις…….

Επιτρέπεις να «παίζει»…….

Αβασάνιστα με την ψυχολογία σου…..

Δίνοντας  το δικαίωμα…..

Να  φτιάχνει ή να χαλάει την ημέρα σου…

Ανάλογα με τα κέφια που έχει!!!!!!

Δεν αντιδράς…..

Που μισεί την χαρά που κρύβεις μέσα σου!

Ούτε που εκνευρίζεται……

Με την αισιοδοξία που διατηρείς….

Ακόμα και στις δύσκολες στιγμές!

Σε θεωρεί φαντασιόπληκτο…..

Επειδή θέλεις να πραγματοποιήσεις τα σχέδια σου!!!!!

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση του…..

Δεν επιτρέπει να έχεις  όνειρα!

Ούτε καν επιθυμίες……

Αν  δεν είναι συμβατές….

Με τις μειωμένες ικανότητες που διαθέτει…

Αφού τον κάνουν  να αισθάνεται ακόμα πιο «μικρός»…

Απέναντί σου, απ’ ότι είναι!

Σε  αποτρέπει να κατακτήσεις οτιδήποτε……

Λέγοντας ……

Πως όταν "φας τα μούτρα σου"…..

Μην ζητήσεις παρηγοριά…..

Γιατί σε προειδοποίησε…..

Μα δεν ακούς!!!!

Αν τύχει δε….

Να πετύχεις κάτι……

Μιλάει τόσο απαξιωτικά για αυτό…..

Που δεν  αφήνει με τίποτα…..

Να  «μοιραστείς» μαζί του την χαρά…..

Μιας και  δεν μπορεί να ασχολείται…..

Με τα ασήμαντα…..

Όταν έχει τόσα δικά του «σημαντικά»!!!!!

Αυτόν λοιπόν  τον τύπο……

Επιμένεις να έχεις δίπλα σου…..

Με την ελπίδα πως κάποια στιγμή…..

Θα φτιάξει!!!!!!

Περιμένεις  να σε αγαπήσει πολύ κάποιος …..

Που το μοναδικό μέγεθος που γνωρίζει είναι…

Το «λίγο»!!!!!

Ματαιοπονείς!!!!!

«Ξοδεύεσαι» άδικα….

Προσμένοντας σε κάτι που δεν πρόκειται….

Να ζήσεις ποτέ!

Είναι σαν να ζητάς από τον τσιγκούνη…

Να γίνει  κιμπάρης!!!!!

Αδύνατον!!!!!

Δεν φταίνε λοιπόν…..

Οι άλλοι για τα δικά σου σφάλματα…

Ούτε για την δυστυχία που επιλέγεις.....

Να ζεις συνειδητά..…

Με έναν τέτοιο αδιανόητο τρόπο…

Που είναι πέρα από κάθε φαντασία και λογική!!!!!

Απαιτείς…….

Να σου φερθεί ο άλλος ωραία……

Όταν φέρεσαι με τον χειρότερο τρόπο….

Στον εαυτό σου!!!!

Τίποτα δεν δικαιολογεί αυτό το  παράλογο!!!!

Η ατάκα…..

«Φοβάμαι να μείνω μόνος»……

Είναι τελείως αστεία για εμάς που είμαστε….

Πλέον μεγάλα παιδιά!

Μεγαλύτερη μοναξιά από αυτή που νοιώθεις…..

Μέσα σε ακατάλληλη σχέση……

Δεν υπάρχει!!!!!

Ειδικά δε……

'Οταν την «πληρώνεις» με πόνο ψυχής……

Πρέπει  να σε προβληματίσει……

Για ποιόν λόγο δέχεσαι να το υποστείς!

'Οσο αρνείσαι…

Να δεις κατάματα την αλήθεια…..

Θα γίνεσαι υποχείριο ενός άθλιου τυπάκου…..

Που σε κάνει να υποφέρεις…….

Μόνο και μόνο γιατί δεν αντέχει το καλύτερο!!!!!

Και μην αυταπατάσαι….

Λέγοντας  πως μόλις εμφανιστεί….

Αυτός που σου ταιριάζει……

Θα  αποδεσμευτείς!!!!

Κανένας  σωστός άνθρωπος…..

Δεν πρόκειται  να σε πλησιάσει…..

Διότι θα σκεφτεί……

Πως αφού ανέχεσαι.......

Μια τέτοια  «αρρωστημένη»  κατάσταση……

Σου αξίζει κιόλας!!!!!

Λογικότατο!!!!!

Οπότε εκμηδενίζεις……

Κάθε πιθανότητα να «συναντήσεις» την ευτυχία!!!!!

«Αιχμαλωτίζεις»  τον εαυτό σου, δείχνοντας….

Πως δεν τον υπολογίζεις!!!!

Τον απορρίπτεις…….

Την στιγμή που ζητάς κάποιος άλλος……

 Να τον αγαπήσει!!!!

Δεν είναι απλά οξύμωρο αλλά τελείως……

Τρελό!!!!

Ξεχνάς……

Πως ο δοτικός  θα σου δώσει……

Αλλά θέλει να πάρει κιόλας!!!

Και εσύ……

Δεν θα έχεις τίποτα να προσφέρεις!!!!

Στην  προσπάθεια να  παλεύεις  το «λίγο»…..

Μπας και το αντιστρέψεις….

Δεν θα απομείνει τίποτα  μέσα σου!!!

Θα έχεις «αδειάσει» τελείως!!!!

Το «κενό» στην ψυχή σου θα είναι τόσο μεγάλο…..

Που θα χρειαστεί αρκετός χρόνος να το καλύψεις!!!!

Η αγάπη όμως……

Δεν περιμένει κανέναν!!!!!

Όταν εμφανιστεί πρέπει να είσαι έτοιμος…

Να την καλοδεχτείς!!!!!

Να της χαμογελάσεις….

Να  απλώσεις  το χέρι σου….

Και να την «κρατήσεις» σφιχτά!!!!!

Να  υποκλιθείς……..

Στο  «πολύ» που «κουβαλάει»!

Γιατί αυτό είναι  το «ακριβό»…

Το ξεχωριστό……

Το σπουδαίο……

Που δεν «σηκώνει» καμία αναβολή….

Αν θέλεις πραγματικά......

Να σου χαριστεί!!!!!