Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Ο ανασφαλής άντρας είναι μεγάλο σχολείο......αρκεί να το τελειώσεις γρήγορα!!!!!




















Πολλές φορές όταν η σχέση που έχουμε….

Παρουσιάζει ξαφνικά προβλήματα από ασήμαντες αφορμές…..

Ψάχνουμε να βρούμε την αιτία στην δική μας συμπεριφορά!

Προσπαθούμε να καταλάβουμε…..

Τι λάθος κάνουμε που ενοχλεί τόσο πολύ τον άλλον…..

Και δημιουργείται ανεξήγητη ένταση!

Τι ακριβώς τον εκνευρίζει τόσο πολύ…..

Που γίνεται η αφορμή να χαλάει το ήρεμο κλίμα! 

Αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει…

Και όσο δεν μπορούμε να βρούμε απάντηση….

Τόσο μεγαλώνει το πρόβλημα!

Διαπιστώνουμε πως ασήμαντα γεγονότα….

Μπορεί ο άλλος να τα μεγεθύνει…..

Ακόμα και να τα παραποιήσει κατά το δοκούν……

Με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μεγάλο καυγά….

Υποστηρίζοντας ότι φταίμε εμείς…

Που έφτασε  στο σημείο να θυμώσει!!!!

Μια κατάσταση δηλαδή τρέλας…..

Στην οποία δεν μπορούμε με τίποτα να βρούμε άκρη!!!!

Η κλασική  ερώτηση που κάνουμε…

«Τι ακριβώς συμβαίνει;», μήπως μάθουμε...... 

Και αντιστρέψουμε το αρνητικό κλίμα…..

‘Εστω και την τελευταία στιγμή…..

Δεν  βρίσκει ποτέ απάντηση!!!!

Εκείνος ρίχνει τις ευθύνες σε μας….

Εμείς, πάλι, γνωρίζουμε πως δεν έχει αλλάξει…

Τίποτα απολύτως στην συμπεριφορά μας…..

Που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο……

Και πάει λέγοντας!

Οπότε με μαθηματική ακρίβεια….

Αυτή η σχέση οδηγείται σε αδιέξοδο!

Ορισμένοι αποφασίζουν να παραμείνουν……

Παρά τις αξεπέραστες δυσκολίες…..

Κάνοντας τους ήρωες!!!!

Κάποιοι άλλοι, πιο έξυπνοι κουνάνε το μαντήλι……

Και προχωρούν παρακάτω!

Καταλαβαίνουν γρήγορα  πως η συγκεκριμένη κατάσταση……

Δεν πρόκειται να διορθωθεί με τίποτα!

Γιατί πολύ απλά, το ουσιαστικό πρόβλημα…..

Εντοπίζετε σε ένα και μόνο σημείο!

Στην ανασφάλεια που νοιώθει ο άνθρωπος…

Που βρίσκεται  απέναντί μας!!!!!  

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος……

Για την ανεξήγητη συμπεριφορά του!!!!!

Για όλα τα προβλήματα που δημιουργεί…..

Από ασήμαντες αφορμές και καταλήγουν πάντα…

Σε εντάσεις και απίστευτους τσακωμούς!

Και αυτό γιατί……

Δεν είναι πάντα εφικτό να κρατάς την ψυχραιμία σου…..

Όταν ακούς παράλογα επιχειρήματα….

Τα οποία υιοθετεί ο άλλος……

Μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει, τα αδικαιολόγητα!!!!

Ούτε βεβαίως είσαι υποχρεωμένη…..

Να υπόκεισαι καθημερινά στο μαρτύριο της αγωνίας…

Αν ο άλλος ξύπνησε καλά……

Για να μην σου καταστρέψει την μέρα με διαπληκτισμούς!

Η ανασφάλεια του πάντα θα δημιουργεί δυσάρεστες καταστάσεις…

Που θα δυσκολευόμαστε να αντιμετωπίσουμε…

Γιατί εκτός από  ανεξήγητες….

Είναι ταυτόχρονα και επίπονες!

Αυτό το βλέπουμε, συνήθως ξεκάθαρα…..

Όταν απομακρυνόμαστε!

Όταν δίνουμε τέλος σε μια τέτοια ιστορία!

Πολλές φορές είχα αναρωτηθεί, στο παρελθόν…..

Γιατί μια  σχέση που ήθελα πολύ να κρατήσει…..

‘Εληξε άδοξα……χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω!

‘Ενας άνθρωπος που έκανε προσπάθεια…

Να με πλησιάζει όμορφα και διακριτικά…..

Δείχνοντας  με σθένος από την αρχή…

Πόσο ερωτευμένος ήταν μαζί μου…..

Ξαφνικά μου προκαλούσε εκνευρισμό……

Αντιδρώντας παιδικά για αυτονόητα πράγματα!

Εκείνος  που έδειχνε να συμμερίζεται….

Το φορτωμένο επαγγελματικό μου πρόγραμμα…

Και με παρότρυνε  με αγάπη να συνεχίσω…

Για να φτάσω γρηγορότερα στον στόχο μου…..

‘Αρχισε να με κατηγορεί γι’ αυτό ακριβώς!!!!!!

Κάθε φορά που καθυστερούσα να επικοινωνήσω….

Γιατί παρέμενα παραπάνω  σε κάποιο ραντεβού…..

Η, συνέβαινε κάτι έκτακτο που έπρεπε να το λύσω επί τόπου……

Με αποτέλεσμα να μην τον ενημερώνω άμεσα……

Όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί δεν γινόταν μπροστά σε όλους……

Απαιτούσε, μετά, να του αποδείξω πως δεν είμαι αρκούδα!

Δεν δεχόταν την αλήθεια..... 

Αφήνοντας εντέχνως  να εννοηθεί……

Πως, είτε είχα κάποιο πονηρό λόγο που δεν μπορούσα.......

Να του μιλήσω έστω και για ένα λεπτό……

Είτε, στην καλύτερη περίπτωση……

Αδιαφορούσα πλήρως για εκείνον….

Χωρίς να συναισθάνομαι την ανησυχία του για μένα!

Τον ρώτησα πολλές φορές  γιατί δεν ήθελε…..

Να καταλάβει το αυτονόητο;

Ποιος ο λόγος να έχει αυτή την αχαρακτήριστη συμπεριφορά…

Που μόνο προβλήματα δημιουργούσε;

Τι είχε αλλάξει ξαφνικά που δεν είχα πάρει χαμπάρι…

Και αντιδρούσε τόσο αρνητικά;

«Τίποτα απολύτως!» ήταν η μόνιμη ατάκα, απάντησης……

Την οποία  ενίοτε……..

Συμπλήρωνε με την φράση….

«Εσύ δείχνεις πλήρη αδιαφορία και δεν σε νοιάζει τίποτα»!!!!!   

 Η «κακιά» λοιπόν ήμουν εγώ…..

Που ακόμα και ξημερώματα να τελείωνα το γράψιμο….

Με όση κούραση κι αν είχα…..

Εφτά παρά τέταρτο κάθε πρωί μιλούσαμε στο τηλέφωνο….

Τουλάχιστον για μιάμιση, δύο ώρες!!!!!

Είχε καθιερωθεί το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα……

Αφού επικοινωνούσαμε με ηρεμία…….

Χωρίς να διακόπτει κανείς την συνομιλία μας!

Θα μου πεις……

Γιατί δεν  μιλούσατε αργά το βράδυ…..

Για να ξεκουράζομαι και εγώ η καψερή……

Λίγο παραπάνω, τα πρωινά!

Πολύ απλά, δεν μπορούσε να μείνει…….

Ο κύριος  μέχρι αργά και ας ήξερε…

Ότι εργαζόμουν μέχρι τα ξημερώματα!

Οπότε σε αυτή την περίπτωση…….

«Ανάγκα και θεοί πείθονται»!

Όσο κουρασμένη και να ήμουν…..

Η ώρα συνομιλίας δεν άλλαζε!

Η πλάκα είναι πως κάποιες φορές…

‘Υστερα από συνεχόμενα ξενύχτια που έγραφα ακατάπαυστα…..

Και  η κούραση είχε συσσωρευθεί σε τέτοιο σημείο……

Που ίσα-ίσα έβγαινε η φωνή μου…

'Ακουγα και τα σχολιανά μου……

Πως δεν είχα, λέει, διάθεση να του μιλήσω!!!!!   

'Αντε  συννενοήσου τώρα!........

Αυτό…… πέρασε από το μυαλό του!

Να σκεφτεί όμως πως με τέτοια σωματική εξάντληση που ένοιωθα…..

Πάλι καλά που κρατούσα το τηλέφωνο….

Ούτε λόγος!!!!!!!

Και  όλα αυτά τα «παράπονα», όπως τα ονόμαζε…..

Τα οποία εξέφραζε πάντα ως παρατηρήσεις…..

Με στεναχωρούσαν αρκετά…..

Και από κάποια στιγμή και μετά, το έλεγα!

Στην αρχή, έδειχνε να το καταλαβαίνει……

Αφού ζητούσε συγνώμη, έστω και καθυστερημένα…

Για κάθε σκηνικό που δημιουργούσε!

Αυτός ήταν και ο λόγος που έκανα  πίσω……

Και δεν έδινα ποτέ συνέχεια!

‘Ημουν πολύ ερωτευμένη μαζί του και το τελευταίο που ήθελα……

'Ηταν  τσακωμούς και εντάσεις μεταξύ μας!

Ειδικά σε μια περίοδο που τα επαγγελματικά…..

Με πίεζαν να είμαι αποδοτική…..

Και  δεν σου κρύβω πως το ενδιαφέρον του…

Με βοηθούσε πολλές φορές να το καταφέρω αυτό!

Οι καλές στιγμές που είχαμε……

Οι οποίες ήταν αρκετές και ταυτόχρονα έντονες και όμορφες…

'Ηταν η αιτία που έδινα πάντα τόπο στην οργή….

Στα αδικαιολόγητα ξεσπάσματα του…

Που όσο περνούσε, όμως ο καιρός…..

Ολοένα και αυξάνονταν!

Προσπαθούσα να καταλάβει  πως αυτή η αρνητική κατάσταση….

Που έφτιαχνε από το τίποτα…..

Μου δημιουργούσε τέτοια άσχημη ψυχολογία…

Που εμπόδιζε ακόμα και να συνεννοηθούμε!

Με ενοχλούσαν οι φωνές που έβαζε.....

Και δεν ήθελα να κάνω καμία κουβέντα!

Μία που το έλεγα….μία που το ξεχνούσε!

Προσπάθησα  να βρω μόνη μου την αιτία…..

Για να επανέλθει  η  ισορροπία ανάμεσα μας…….

Και να ζήσουμε πάλι χαρούμενες στιγμές!

Μάταια, όμως!!!!  Δεν υπήρχε λογική, στα λεγόμενα του!

‘Ασε που κάποια στιγμή……

Διέκρινα στις αντιδράσεις του…….  

Εκδικητικότητα!!!!!!

Αυτό με ενόχλησε περισσότερο απ’ όλα!!!!!!

Δεν μπορούσα να χωνέψω ότι……

Ο άνθρωπος που με είχε πείσει με τις πράξεις του….

Πως ήθελε το καλύτερο για μένα…..

Ξαφνικά, έπαιζε με την ψυχολογία μου…..

Αδιαφορώντας για το αντίκτυπο που είχε στην σχέση  μας!

‘Αρχισε να  λέει ψέματα…..

Να διαπιστώνω χαζοφλερτάκια από δω και από κει…..

Για τα οποία η μόνιμη δικαιολογία ήταν……

Δεν είναι αυτό που νομίζεις!!!!

Κλασική ατάκα…….«μεγαλειώδους» φιλοσοφίας…..

Την οποία μόλις ξεστόμισε, πρώτη φορά, κατάλαβα…..

Πως είχε αρχίσει πλέον η αντίστροφη μέτρηση!!!!

Ο πραγματικός λόγος μου διέφευγε……

Αλλά για το αποτέλεσμα ήμουν απολύτως σίγουρη!

Η μοναδική διέξοδος που μου άφηνε τότε…

Κάτω από αυτές τις συνθήκες…..

‘Ηταν να απομακρυνθώ άμεσα!

Σιωπηρά!  Χωρίς καμία εξήγηση!

Τι παραπάνω να έλεγα άλλωστε;

Είχα επαναλάβει τόσες φορές τα ίδια……

Που είχα βαρεθεί και εγώ η ίδια!!!!!

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν μιλούσαμε!

Εγώ συγκεντρώθηκα στην δουλειά…

Και εκείνος επιδόθηκε σε ένα ανεξέλεγκτο φλερτάρισμα…..

Με οποιαδήποτε γυναίκα βρισκόταν μπροστά του!

Ανεξαρτήτου εμφάνισης και ηλικίας!!!!!!

Γυναίκα να 'ναι….και ότι να 'ναι!!!!!

Τόσο επιλεκτικός…δεν λες τίποτα!!!!!

Στην αρχή δεν σου κρύβω πως είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό!!!!

Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να κάνει  κάτι τέτοιο!

Αναρωτιόμουν.......

Τόσο μεγάλο λάθος είχα κάνει για εκείνον;

Διότι να του αρέσει κάποια….ήταν φυσικό!!!!

Να του αρέσουν, όμως,  ΟΛΕΣ…….

‘Ηταν τελείως παράδοξο!!!!

Ξεπερνούσε κάθε φαντασία και…..

Καμία εξήγηση δεν ήταν ικανή να δώσει…

Ικανοποιητική  απάντηση για ότι συνέβαινε!

Κάποια στιγμή, από τυχαίο γεγονός, μιλήσαμε στο τηλέφωνο!

Το πρωί ήθελε να είμαστε πάλι μαζί…..

Γιατί με αγαπούσε ακόμα και ενδιαφερόταν, όπως υποστήριξε!

Το μεσημέρι θεώρησε πως χώρια ίσως είναι καλύτερα……

Ενώ το βράδυ…..μάλλον το σκεφτόταν!!!!

Δεν είναι σχήμα λόγου αυτό!

'Ετσι ακριβώς συνέβη……

Και μάλιστα την ίδια μέρα......

Με διαφορά μόλις  λίγων ωρών!!!!

Όταν  κάποια στιγμή…..

Ανέπτυξε μια θεωρία που αναιρούσε…..

Όλα τα καλά στοιχεία που είχε δείξει πως διαθέτει……

Επιβεβαιώθηκα πως η ανασφάλεια του ήταν τόσο μεγάλη……

Που έφταιγε για όλα τα προβλήματα που είχαμε……

Και εξακολουθεί να έχει!!!!

Γιατί όπως και να το κάνουμε, μάτια μου…..

Δεν είναι φυσιολογικό…..

Να έχεις φωτογραφία στο προφίλ σου, σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης…..

Τουλάχιστον δεκαετίας….

Γιατί αισθάνεσαι μειονεκτικά για κάποια παραπανίσια κιλά…

Τα οποία μόλις τα χάσεις ……

Να ανεβάζεις  συνεχώς καινούργιες…..

Σαν ξεπεσμένο γκομενάκι…..

Που ζητάει  επιβεβαίωση!!!!

Είναι αστείο να ποζάρεις ναζιάρικα στον φακό…..

Για να ευχηθείς υποτίθεται «Χρόνια Πολλά»......

 Στους διαδικτυακούς φίλους σου…...

Αλλά στην πραγματικότητα......

Να δίνεις πάτημα, με τρόπο,  να σαλιαρίσει......

Από κάτω η κάθε ατυχήσασα…..

Για να αισθανθείς  "μάγκας"!!!!!

‘Ελεος, δηλαδή!!!!!

Το μόνο που καταφέρνεις είναι…..

 Να "κραυγάζεις"  από μακριά…

Το πρόβλημα που έχεις......

Σε αυτούς που καταλαβαίνουν!

Ο άντρας ακόμα και πρότυπο ομορφιάς να είναι……

‘Αμα χάσει την σοβαρότητα του…..

Και μαζί με αυτή το κύρος που επιβάλλεται να έχει…..

Χάνει τα πάντα!!!!!

Γίνεται τόσο αδιάφορος…..που είναι πλέον αόρατος!!!!

Από τις πράξεις κρίνεται κάποιος!

Όχι από τα «μεγάλα»  λόγια που παπαγαλίζει......

Με σκοπό  να αποδείξει…… κάτι που δεν είναι!

Θα μου πεις ψιλά γράμματα για όσους ενδιαφέρονται…

Για την ποσότητα, αδιαφορώντας επιδεικτικά…..

Για την ποιότητα!!!!

Δεν θα διαφωνήσω!.......

Μόνο να γνωρίζεις πως με την ποσότητα…

Θα βολεύεσαι…… πάντα με το αγοραίο!!!!

Το φτηνό και το ασήμαντο…

Που παλεύει με κάθε τρόπο…...

Να "ψηλώσει" λίγο παραπάνω….μπας και φανεί! 

Γι' αυτό και δεν διστάζει......

Να προσφέρει τα πάντα προς πώληση!!!

Βλέπεις το σπουδαίο και το μεγάλο……

Συνυπάρχει πάντα……

Με την ποιότητα…….

Και δεν κάνει ποτέ εκπτώσεις!!!!!!!

Δεν δελεάζεται από το ανούσιο......

Το ματαιόδοξο και το ευτελές..... 

Που οδηγούν πάντα σε χαμένες ευκαιρίες ευτυχίας!

Οτιδήποτε δεν στηρίζετε στην αλήθεια.....

Και στην αποδοχή του πραγματικού εαυτού μας.....

Είναι καταδικασμένο!!!!!

'Οπως ακριβώς συμβαίνει και με κείνους.....

Που επιλέγουν το κίβδηλο.....

Να ακουμπήσουν την ύπαρξη τους.....

Με την ψευδαίσθηση πως μπορούν 

Να δημιουργήσουν μια παραπλανητική εικόνα.... 

Ικανή να τους προσδώσει την αξία.....

Που πάντα ήθελαν να έχουν!!!!!

Μόνο που οι ψεύτικες διαβεβαιώσεις......

Καταλήγουν πάντα σε προδοσία!

Και μην ξεχνάς πως την προδοσία.......

Πολλοί αγάπησαν......

Τον προδότη, όμως.......

Ουδείς!!!!!!







  

















Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Αν η υποκρισία ήταν ασθένεια......είναι βέβαιο πως μερικοί δεν θα ζούσαν!!!!!




'Εχω πει πολλές φορές ότι τα έχω δει όλα…..

Σε αυτή την ζωή……

Αλλά πάντα κάποιος με διαψεύδει!

Βρίσκει έναν τρόπο να  μου δείχνει πως…..

Όταν ο άνθρωπος  δεν έχει τίποτα μέσα του…….

Μπορεί να φτάσει πολύ μακριά!!!!

Εκεί, που ακόμα και η φαντασία.......

Δυσκολεύεται μερικές φορές! 

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα…..

Από το να σε διαψεύδει ένα άτομο τόσο πολύ…

'Ωστε να μην σου επιτρέπει να κρατήσεις…..

'Ιχνος σεβασμού γι αυτόν!!!!!!

Να τον βλέπεις να ξευτιλίζεται σε τέτοιο σημείο…..

Που να μην ξέρεις τι να «πρωτοθαυμάσεις»!!!!

Την υποκριτική του ικανότητα να παρουσιαστεί…

‘Ενας άλλος από αυτό που πραγματικά είναι…..

Η, την τωρινή του προσπάθεια……

Να «ντύσει» την δημόσια εικόνα του….

Με "καλοσύνη" και "ευαισθησία" μπας και σηκώσει…..

Λιγουλάκι το «εγώ» του!

Τέτοιου είδους  συμπεριφορά…..

Την χαρακτηρίζω  με μια λέξη…….

Γελοία!!!!

Όταν τον βλέπω…..

Να τρέχει ασθμαίνοντας να δηλώσει…….

Τάχα μου σοκαρισμένος και στεναχωρημένος…..

Για τους πολέμους που γίνονται στον πλανήτη…..

Την στιγμή που ήταν ανίκανος να νοιώσει……

Τον άνθρωπο που βρισκόταν  πλάι  του…….

Ε, αυτό……..

Με ξεπερνάει κατά πολύ!!!!

Δηλαδή……

Έρχονται στιγμές που δεν χωράει το μυαλό μου…..

Πόση υποκρισία μπορεί να κρύβει κάποιος μέσα του…..

Και με τι αδίστακτο τρόπο……

Μπορεί να την χρησιμοποιήσει……

Πιστεύοντας πως έτσι μπορεί να τραβήξει…

Το ενδιαφέρον ενός ατόμου!!!!!

Πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει…..

Για να κεντρίσει  απλώς την προσοχή!!!!

Με τι άνεση…….

Παίζει θέατρο μέχρι τελικής πτώσεως…..

Αρκεί  να εξασφαλίσει έστω ένα νεύμα…….

Που θα τον κάνει να αισθανθεί πως αξίζει κάτι!!!!

Αν αυτή λοιπόν ήταν η ανάγκη σου…..

Γιατί δεν κράτησες όλα αυτά τα πολύτιμα……

Που σου προσφέρθηκαν;

Ποιος ο λόγος να μην μετρήσεις σωστά την αξία τους……

Και τελικά……

Να τα χάσεις;;;

Ρητορική, βεβαίως η ερώτηση…….

Διότι γνωρίζω……

Πως δεν είσαι σε θέση να δώσεις……

Ικανοποιητική απάντηση!

Θα  σου πω εγώ, λοιπόν!

Πολύ απλά……

Δεν ήσουν άξιος!!!

Αισθανόσουν κατώτερος των περιστάσεων……

Να ανταποκριθείς ανάλογα!

Όλα αυτά που για κάποιον άλλον είναι δώρα ζωής…..

Και «συνθέτουν» την εικόνα της αγάπης…….

Για σένα φαντάζουν βάρος!!!!

Δεν μπορείς να τα ανταποδώσεις……

Για να συνεχίσουν να υπάρχουν……

Και ως εκ τούτου…..

Αυτό σου δημιουργεί ένα αίσθημα ασφυξίας!

Πίεσης!

Ότι κάποια στιγμή θα αποκαλυφτείς…..

Και αυτό είναι κάτι…….

Που δεν αντέχεις!

Δεν συνάδει με την εικόνα που επιδιώκεις να έχεις….

Πρώτα απ’ όλα…..

ΕΣΥ για τον εαυτό σου!

'Ετσι, η εσωτερική  κόντρα που δημιουργείται……

Είναι τεράστια!

Δεν μπορείς να την διαχειριστείς!!!!!

Βλέπεις η υποκρισία, την οποία κατέχεις καλά……

Δεν δύναται να βοηθήσει αποτελεσματικά……

Σε αυτές τις περιπτώσεις!

Γνωρίζεις πως δεν μπορείς  να ξεγελάς κανέναν για πολύ!

'Οσο καλός ηθοποιός και να είσαι…….

Κάποια στιγμή θα σε πάρει χαμπάρι!

Ειδικά όταν ανοίγεις πολλά «μέτωπα» ταυτόχρονα…..

Και ο άλλος δεν είναι χαζός……

Αυτή η ώρα…… φτάνει γρηγορότερα!

Οπότε προσπαθείς……

Να σώσεις την υποτιθέμενη εικόνα σου!

Τώρα με ποιόν τρόπο…..

Μόνο εσύ  γνωρίζεις!!!!!!!  

Δεν μπορώ να μπω σε αυτό το τρυπάκι…..

Ούτε να καταλάβω ένα σκεπτικό……

Που δεν συνάδει  με τον χαρακτήρα…..

Και τον τρόπο σκέψης μου!!!!

Στεναχωριέμαι  όταν χάνω κάτι πολύτιμο!

Για ένα  «τίποτα» που ουσιαστικά, δεν είχα ποτέ…..

Απλά αδιαφορώ, όπως θα έκανε…

Κάθε νοήμων άνθρωπος!!!!!

Χαμένη…… δεν θέλω να είμαι!

Γελασμένη από κάποιον, δεν με πειράζει!

‘Εχω συμβιβαστεί πλέον  με την ιδέα…..

Ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν «μαγκιά»……

Να καταχραστούν την εμπιστοσύνη μου!

Θεωρούν «επίτευγμα» να με κοροϊδέψουν!

Μάλιστα πολλές φορές...... 

Είναι τέτοια η ανοησία τους…..

Που κομπάζουν γι αυτό!!!!!

Δεν ασχολούμαι όμως!

Αφήνω την ζωή να τους δώσει την απάντηση που πρέπει!

Αναγνωρίζω βεβαίως το δικαίωμα αυτοδιάθεσης που έχουν!

Αν θέλει ο άλλος……..

Να φλερτάρει επίμονα με την γελοιότητα……

Είναι δικό του πρόβλημα!

Εκείνον  χαρακτηρίζει μια τέτοια πράξη!

Όχι εμένα……..

Που δεν το κατάλαβα από την αρχή……

Τι μπουμπούκι ήταν!!!!

Εγώ υποχρεούμαι ηθικά…..

Να συμπεριφέρομαι σωστά……

Σύμφωνα με την συνείδηση μου…..

Σε οποιοδήποτε άτομο βρίσκεται κοντά μου!

Αν αυτός επιθυμεί να χάσει αυτό το προνόμιο…..

Δεν είμαι εγώ αυτή…..

Που θα του το επιβάλλω με το ζόρι!!!!!!  

Κατανοώ πλέον πως δεν επιδιώκουν όλοι…….

Τον σεβασμό και την εκτίμηση……

Γιατί πολύ απλά, αρκετοί……….

Δεν γνωρίζουν καν τι είναι!!!!!!!

Αναμενόμενο……

Όταν αυτοπροσδιορίζονται ….

Με το να «πουλάνε» έρωτα δεξιά και αριστερά, αδιακρίτως…..

Για να επιβεβαιώσουν  την ύπαρξη τους!

Να πιστοποιήσουν στον ίδιο τους τον  εαυτό…….

Την «αξία» που  έχουν…….

Κερδίζοντας ακόμα και το ελάχιστο…….

Με υποκρισία!

Λες και ο άλλος….

Δεν θα διαπιστώσει κάποια στιγμή……

Το «μεγαλείο» του χαρακτήρα!

Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα…..

Και δεν τους απασχολούν……

Αφού αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος……..

Που ξέρουν να επιβιώνουν!  

Μέχρι εκεί, όμως !!!!!

Διότι όπως καταλαβαίνεις……

Αυτό ΔΕΝ  είναι ζωή!!!!!!

Χωρίς ομορφιά…καλοσύνη…..αγάπη……..

Που «πηγάζουν»  κατευθείαν  από την ψυχή……

Δεν εννοείται ζήση!

Θα μου πεις…..

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του!

Δεν διαφωνώ!

Αλλά αν είναι αυτού του είδους…..

Μακριά από μένα!!!!

Δεν θέλω καν να γνωρίζω  ούτε  «πως»…

Ούτε  «γιατί»…..

Ξεπέφτει κάποιος τόσο χαμηλά!

Καμία δικαιολογία δεν είναι ικανή…..

Να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά

Ως ανθρώπινη αδυναμία!

'Οσο ανασφαλής και αν  είναι κάποιος….

Πάντα υπάρχει  η αξιοπρέπεια ….

Που δεν του επιτρέπει να ξεπεράσει τα όρια!

Τον συγκρατεί! Τον φρενάρει!

Τον προφυλάσσει από το ρεζιλίκι!

Του «επιβάλλει» να απομακρυνθεί……

Από  καταστάσεις που θα τον εκθέσουν ανεπανόρθωτα!   

Τώρα βέβαια πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις…..

Για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Και δεν είναι άλλοι……

Από αυτούς που θεωρούν……

Πως το «ταλέντο» της υποκρισίας τους….

Είναι τόσο μεγάλο που μπορεί να καλύψει τα πάντα!!!!

Να αντιτείνει…..να αντιστρέψει…..να μεταβάλλει….

Ακόμα και να παραποιήσει την  πραγματικότητα…..

Αρκεί να πετύχουν τον στόχο τους!

Και για να  συμβεί αυτό……

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!!!!

'Ετσι λοιπόν……

Μπορεί να σε άφησε παγερά  αδιάφορο……

Η  αγάπη που σου δόθηκε……

Από τον άνθρωπο που είχες δίπλα σου……

Αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο…….

Να σε πιάσει το παράπονο….(για φαντάσου!!!!!)

Για τον πόνο που βιώνουν οι άνθρωποι……

Από τους πολέμους!!!!!

Για να το αποδείξεις, μάλιστα……..

Τι  καλύτερο από ένα  βούρκωμα…..

Ένα δάκρυ βρε αδελφέ, έστω και εικονικό……

Για  να πείσεις……

Πόση  ευαισθησία  σε διακατέχει!!!!!

Απίστευτο…και όμως αληθινό!!!!!

Και όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια…..

Για ποιόν λόγο;…..

Μόνο και μόνο για να τραβήξεις την προσοχή!!!!

Θα σου έλεγα……

Ντροπή!!!!!

Αλλά δεν πρόκειται να καταλάβεις τι εννοώ!

Είσαι τελείως αλλού «συντονισμένος»......

Και η επαφή πλέον…….

Είναι εντελώς αδύνατη!!!!!

Διαπιστώνω πως δεν έχεις όρια!!!!

'Εχεις αναγάγει την υποκρισία σε τέχνη…..

Θεωρώντας πως ξεγελάς τους πάντες!

Μπορεί και  να το καταφέρνεις!

Αλλά πίστεψε με……

Πως ο πραγματικός χαμένος……

Είσαι τελικά…….

ΕΣΥ!!!!!!

Και ο κάθε «εσύ»…..

Που υιοθετεί αυτή την συμπεριφορά…

Με αποτέλεσμα να ζει  δίχως  στάλα αγάπης!

Χωρίς  ένα ειλικρινές χαμόγελο…..

Και μια ζεστή  «καλημέρα»…..

Από έναν  άνθρωπο που να  νοιάζεται πραγματικά!

Μπορεί με την υποκρισία να «κερδίζεις»…

Κάποια πράγματα……

Αλλά είναι τόσο πρόσκαιρα…

Που «αγγίζουν»  το στιγμιαίο!!!!!

Εξαφανίζονται τόσο γρήγορα……

Που δεν προλαβαίνεις ούτε καν  να τα δεις!

Μάταιος τόσος κόπος, λοιπόν!

Όπως ματαιοπονεί και η αφεντιά σου…..

Αν θεωρεί πως  αυτός ο τρόπος……

Σου  αποφέρει κάτι θετικό!

Πάντα θα στοχεύεις στο επόμενο…..

Γιατί δεν θα σε αφήνει να χαρείς το τωρινό!

Θα σκιαμαχείς  διαρκώς με τα σκοτάδια σου…..

Χωρίς να μπορείς να ξεφύγεις!

Τίποτα δεν θα σε ικανοποιεί……

Γιατί δεν πρόκειται να εμπεριέχει αλήθεια!

Και χωρίς αυτήν…….

Δεν αναδεικνύεται καμία ομορφιά της ζωής!

Αν ισχύει πως κάθε άνθρωπος…

Είναι ένα «μάθημα», μια «ποινή» ή ένα «δώρο»…

Εσύ ποτέ δεν θα ευτυχήσεις…

Να ανήκεις στην τρίτη κατηγορία!!!!!

Αν για μένα η υποκρισία σου…..

Αποτέλεσε ένα ακόμα μάθημα….

Για σένα…….

Είναι μια ποινή διαρκείας!!!!!     

Δικαίωμα σου, λοιπόν……

Να συνεχίζεις να ζεις τιμωρημένος!

Επιλογή μου…..

Να μην με αφορά πλέον……

Οτιδήποτε  «λερώνει»…


Την ψυχή μου!

Λογικό βέβαια να ενθουσιάζεσαι.....

Με τα παραμύθια.....

Μια και βρίσκεις κοινά σημεία με την φιλοσοφία σου!!!!

Εμένα, πάλι με απωθούν τελείως!

Προτιμώ  την αλήθεια.....

Από ένα ψέμα...έστω και παιδικό!!!!

Χάρισμα σου λοιπόν..... 

Τόσο οι ψεύτικες ιστοριούλες.....

'Οσο και αυτοί που τις κατασκευάζουν!

Συνέχισε να γελοιοποιείσαι......

Αφού σε "εμπνέουν" και είναι ο φυσικός σου χώρος!

Μπορεί να βολευτείς πουθενά εκεί.....

Γιατί το ωραιότερο και το πιο αληθινό παραμύθι....

Που ονομάζεται ζωή.......

Δεν πρόκειται ποτέ να το μοιραστείς!!!!

Θα είσαι πάντα απασχολημένος....

Είτε με αυτό που επαναλαμβάνεις, χρόνια τώρα..... 

Είτε με κείνο που στριμώχνεσαι.....

Να σου πουν!!!!!

Με τις υγείες σου!!!!!!!