Ο μόνος άνθρωπος που χρειάζομαι.....είναι αυτός που νοιάζεται για μένα!!!!

Πολλές φορές  ακούω παράπονα από τους γύρω μου….

Για τις δυσκολίες που παρουσιάζονται....

Στην προσωπική τους ζωή από μια ερωτική σχέση..... 

Η οποία αποτελεί τροχοπέδη…….

Με αποτέλεσμα να τους κρατάει πίσω!

Δεν  έχουν  δηλαδή την εξέλιξη που θέλουν…..

Αφού  η ασυνεννοησία και η έλλειψη επικοινωνίας……

Τους οδηγούν σε δύσβατους δρόμους…..

Που στο τέλος καταλήγουν σε αδιέξοδο!

Πάντα βέβαια κατηγορούν την άλλη πλευρά……

Η οποία όχι μόνο δεν μπόρεσε να εκτιμήσει….

Αυτά που έδωσαν……

Αλλά σε κρίσιμες στιγμές……

«Απάντησε»με αχαριστία και αδιαφορία!

Θα μου πεις……

Δεν είναι κάτι πρωτότυπο!

'Ολοι έχουμε γνωρίσει λάθος άτομα….

Που σε κάποιες περιπτώσεις,  με την δική μας ανοχή….

Πήραν περισσότερα δικαιώματα απ’ όσα άξιζαν!

Όλα όμως έχουν ένα όριο!

Κάπου μπαίνει ένα φρένο…….

Και όταν διακρίνουμε  τέτοια συμπεριφορά…..

Οι πρώτοι που αλλάζουν γραμμή πλεύσης…..

Είμαστε……. εμείς!!!!!!

Είναι τελείως παράλογο να διαπιστώνω……

Πως την αγάπη μου…..

Την εκλαμβάνει ο άλλος ως  αδυναμία…….

Και εγώ να συνεχίζω να «μοιράζομαι» την ζωή, μαζί του!

Δεν σου κρύβω πως έχω ακούσει την εκπληκτική ατάκα…….

«'Ελα μωρέ….εσύ είσαι ευαισθητούλα! Δεν μπορείς να είσαι σκληρή»!!!!!

Και αυτό όταν «απείλησα»  πως έχω την δυνατότητα……

Να υιοθετήσω την ίδια  άσχημη συμπεριφορά…

Απλά ΔΕΝ θέλω να το κάνω…..

Γιατί δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου!

Το άκουσμα όμως ενός τέτοιου συλλογισμού…

Που κρύβει από πίσω μια ολόκληρη "φιλοσοφία"…….

Με έκανε να σκεφτώ και να αναθεωρήσω πολλά πράγματα!

Είναι τεράστιο λάθος  να επαφίεμαι στις καλές προθέσεις κάποιου…….

Αφήνοντας να αλωνίζει στην ζωή μου…….

Χωρίς να παίρνω αμέσως  την κατάσταση στα χέρια μου!

Νοιάζομαι….

Σημαίνει ενδιαφέρομαι να είσαι  καλά!!!!!

Τίποτα λιγότερο!

Όταν λοιπόν τα δείγματα δεν είναι ανάλογα……

Πολύ απλά……

Φεύγω!!!!!

Δεν βλέπω τον λόγο να είμαι με κάποιον…

Που διαστρεβλώνει τις έννοιες των λέξεων…..

Για να περνάει εκείνος μια χαρά…..

Εις βάρος μου!!!

Δεν έχει καμία αξία…..

Να δίνω χωρίς να παίρνω!

Και βέβαια σε καμία περίπτωση…

Η αυτοεκτίμηση μου δεν επιτρέπει…

Να γίνω το θύμα του κάθε κυριούλη……

Που πιστεύει πως βρήκε το ιδανικό θύμα στο πρόσωπο μου….

Μόνο και μόνο γιατί ΔΕΝ θέλω να είμαι σαν και δαύτον!

Και μην ακούσω ως δικαιολογία……

Το χαζό επιχείρημα…..

«Τον αγαπάω»!

Διότι αγαπάς κάποιον που τρέφει ανάλογα συναισθήματα, με σένα!

Αλλιώς, πως;

Είναι δυνατόν να αισθάνεσαι έτσι……

Για αυτόν που ακυρώνει  ότι πολυτιμότερο του δίνεις;

Που μειώνει την ανθρώπινη υπόσταση σου……

Και θεωρεί εκ προοιμίου ότι είσαι ανόητη…..

Γιατί αντιμετωπίζεις με καλοσύνη…

Τις ασχήμιες του;;;;

'Οσο πιο γρήγορα απομακρυνθείς από μια τέτοια κατάσταση…….

Τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες……

Να βρεθεί ο κατάλληλος σύντροφος…..

Που θα σου προσφέρει ότι αξίζεις πραγματικά!

Κανένας δεν πρόκειται να σε προστατεύσει…

Αν  δεν το κάνεις, εσύ  για τον εαυτό σου!

Είναι ελάχιστοι πλέον εκείνοι……

Που αν στην πορεία διαπιστώσουν…..

Πως για κάποιο λόγο δεν ταιριάζετε…..

Θα φύγουν…….  σαν κύριοι!

Δυστυχώς οι περισσότεροι θα κοιτάξουν…

Να ξεσπάσουν πάνω σου τα κόμπλεξ…

Που τους βασανίζουν……

Για να αισθανθούν και αυτοί πως αξίζουν!

Και αυτό δεν χρεώνεται σε εκείνους…..

Αλλά σε σένα!!!!!

Εσύ φταις που τους δίνεις  το δικαίωμα…

Να θεωρήσουν πως  είναι κάτι……

Μέσα στην ανυπαρξία τους…….

Χωρίς να τους κόβεις την φόρα!

Και μην πιστέψεις  λεπτό,  πως υπάρχει ελπίδα…..

Να αλλάξει κάτι σε όλους αυτούς, προς το καλύτερο!

Η συζήτηση με έναν  έξυπνο ….

Έχει πάντα θετικό αποτέλεσμα……

Σε αντίθεση, με τον προβληματικό…….

Που για να αποφύγει τις ευθύνες……

Θα βγάλει εσένα άχρηστη!!!!!!!

Σε καμία περίπτωση, λοιπόν……..

Δεν έχω ανάγκη τέτοια άτομα!!!!!

Και για να γίνω σαφέστερη……

Μόλις διαπιστώσω, πλέον  τέτοια  δείγματα…..

Κλείνω αμέσως την πόρτα, πίσω μου!

Η ζωή είναι πολύ όμορφη….

Και ο χρόνος πολύτιμος….

Για να τον σπαταλάμε άσκοπα και άδοξα!

Ότι θέλουμε πραγματικά να μας συμβεί……

Πρέπει να το προσελκύουμε με τις πράξεις μας!

Να δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες…..

Για να μπορέσει το καλό.....

Να «σταθεί» κοντά μας,  όταν εμφανιστεί!

Δεν χρειαζόμαστε το «πολλοί»……

Αλλά το «πολύ»…….

Από εκείνους τους λίγους……

Που αντέχουν να μας το προσφέρουν…..

Και θα αποτελέσουν  την  «πυξίδα»  μας!

Αν θέλεις αληθινούς ανθρώπους δίπλα σου…….

Πρέπει να ξέρεις να διώχνεις μακριά….

Τους ψεύτικους!!!!!!

Χωρίς καθυστέρηση και αναβολές!

Διαφορετικά ποτέ δεν θα φτάσεις στο ποθητό αποτέλεσμα…….

Και θα γίνεσαι πάντα βορά στις ορέξεις…….

Του κάθε επιτήδειου!

'Ολοι έχουμε ανασφάλειες….αδυναμίες…..

Που μας οδηγούν πολλές φορές σε λάθη!

Πάνω απ’ όλα όμως πρέπει να έχουμε αυτοσεβασμό!

Κανένας που γνωρίζει την αξία του…..

Δεν επιτρέπει να τον μειώνουν!

Την θέση που θα έχουμε σε μια σχέση……

Την ορίζουμε εμείς και μόνο!!!!

Ουδείς άλλος!

Οτιδήποτε πέραν τούτου……

Είναι αυταπάτη…….

Στην οποία αρέσκονται……

Οι ανώριμοι, οι ανασφαλείς……

Και φυσικά οι θύτες……

Γιατί έτσι τους συμφέρει!!!!!!

Να θυμάσαι πως…..

Κανένας έρωτας δεν σε απογειώνει…….

Αν εσύ βρίσκεσαι στο υπόγειο!!!!

Καμία ευτυχισμένη στιγμή δεν πρόκειται…..

Να βιώσεις αν ο άλλος δεν νοιάζεται πραγματικά!!!

Και εγώ μόνο τέτοιους ανθρώπους…….

Χρειάζομαι!!!!!  

Αυτόν  που ξέρει  να δίνει  χαρά!

Που η παρουσία του  διώχνει το γκρίζο της καθημερινότητας……

Και μου δίνει δύναμη να ξεπερνάω τις δυσκολίες!

Εκείνον που όταν χαμογελάει……

Φωτίζεται ολόκληρος ο κόσμος!

Ότι λέει,  το εννοεί…….

Και η αγκαλιά του είναι το προσωπικό μου καταφύγιο!

Που με νοιάζεται όλες τις ώρες……

Και σκουπίζει το δάκρυ, πριν προλάβει να τρέξει!

Και αυτό….…

Γιατί είναι πάντα εκεί……

Αφού ο εγωισμός είναι ανύπαρκτος……

Μπροστά στην αγάπη του!

Δίνει……όχι για να πάρει……

Αλλά επειδή  είναι η δεύτερη φύση του!

Γίνεται  η αιτία…….

Να κάνω  περισσότερα όνειρα…..

Και κάθε φορά που σκοντάφτω…..

Δεν  με αφήνει να πέσω!

Όταν όλα φαντάζουν αδιέξοδο……

Μου δείχνει καινούργιους δρόμους…….

Και το ανίσχυρο…..

Γίνεται ισχυρό…… μόνο με την ύπαρξη του!

Αν το καλοσκεφτείς……

Τι είναι τελικά ευτυχία….

Που όλοι ψάχνουμε και δυσκολευόμαστε να βρούμε;

Η έντονη επιθυμία……

Να καλύπτουμε τις ανάγκες του συντρόφου μας……

Για να είναι χαρούμενος……

Ευχαριστημένος……. «γεμάτος»……

Και αυτό να μας επιστρέφεται πίσω!

Με μία λέξη…….

Νοιάξιμο!!!!!

Και αυτό το έχει μόνο…….

'Οποιος είναι διατεθειμένος..... 

Να μοιραστεί μαζί σου....

Την ανεξάντλητη αισιοδοξία……

Που "πηγάζει"…….

Από την απίστευτη ομορφιά….

Που "κρύβει"  μέσα του........

Χαρίζοντας σου......

Τα ομορφότερα χαμόγελα της ζωής σου!!!!

Τόσο απλά!!!!!!!!

'Οσο η δύναμη της συγνώμης ακυρώνει το λάθος....πάντα θα "σώζει" ότι αξίζει!!!!!

«Συγνώμη» είναι η λέξη……

Που δηλώνει την μετάνοια για κάτι που κάναμε......

Εις βάρος του άλλου…….

Με αποτέλεσμα να τον φέρουμε σε δύσκολη θέση!

Να τον  ενοχλήσουμε και να τον στεναχωρήσουμε!

Γι’ αυτό πάντα «συνοδεύεται» με την βεβαιότητα…….

‘Οτι δεν θα το επαναλάβουμε!

Πόσοι όμως το κάνουν;

Πόσοι είναι εκείνοι που είναι διατεθειμένοι……..

Να διορθώσουν μια άστοχη κίνηση……..

Διαβεβαιώνοντας πως δεν είχαν πρόθεση να συμβεί;

Λίγοι!

Και  ακόμα λιγότεροι το εννοούν πραγματικά!!!

Είναι ο εγωισμός που δεν αφήνει......

Τους περισσότερους να παραδεχτούν…. 

Το ατελές κομμάτι του εαυτού τους!

Τους φαίνεται ευκολότερο να αδιαφορήσουν………

Για την στεναχώρια που μπορεί να προκαλέσει η πράξη τους…….

Από το να διορθώσουν την «ασχήμια» που επιχείρησαν…..

Σώζοντας  πρώτα τα απ’ όλα την αξιοπρέπεια τους!

Τον σεβασμό που πρέπει να απαιτούν για τον εαυτό τους!

Προτιμούν να «ξεπέσουν» στα μάτια σου…..

Από το να δηλώσουν μεταμέλεια για κάτι απρεπές......

Που έχουν κάνει!

Φοβούνται μην φανούν «αδύναμοι», οι ανόητοι!!!!

Αλλά τι χειρότερο υπάρχει από το να βεβαιώνουν.......

Με την συμπεριφορά τους  ότι δεν είναι άξιοι…..

Να τους υπολογίζει κανείς ως ισότιμους ;

Να υποτιμούν  οι ίδιοι  τον εαυτό τους….

«Αγγίζοντας» το γελοίο όταν επιχειρούν με αυτόν τον τρόπο………

Να προβάλλουν την «τελειότητα» τους!

Μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στον άνθρωπο……..

Είναι να παραδέχεται με σθένος το λάθος που διέπραξε….

Εκφράζοντας την πραγματική μεταμέλεια του!

Μπορεί να έχω πικραθεί…

Να έχω θυμώσει….

Να είμαι έξαλλη με κάποιον που με έχει αδικήσει….

Αλλά πραγματικά …..

Όταν μου ζητήσει συγνώμη με ειλικρίνεια….

Νοιώθω ότι «μικραίνω» μπροστά του!

Είναι ένα περίεργο συναίσθημα......

Που δεν μεταφέρεται εύκολα με λέξεις….

Σίγουρα  θα το  έχεις νοιώσει και εσύ!

Εκείνη την ώρα έχω την αίσθηση......

'Οτι «ψηλώνει» περισσότερο……..

Μεγαλώνει το ανάστημα του.....

Με αποτέλεσμα…….

Ο «αδύναμος κρίκος» να είμαι εγώ που σκέφτηκα αρνητικά…….

Και όχι εκείνος!

Αντιλαμβάνομαι ότι «ανοίγει» πάλι……

Με  δύναμη  την «πόρτα»  της ψυχής μου….

Και το μόνο που μπορώ να κάνω….

Είναι να του προσφέρω μία ακόμα καλύτερη «θέση»......

Από αυτήν που είχε….

Πριν συμβεί το ατυχές γεγονός!

«Βγάζει» ένα μεγαλείο που με συγκινεί…

Με «αγγίζει» απίστευτα…..

Και με κάνει να «δω» καθαρότερα την ομορφιά.....

Που κρύβει μέσα του!

Γιατί μόνο ο «ωραίος» άνθρωπος μπαίνει στην θέση σου…….

Και κατανοεί το πρόβλημα που δημιούργησε!

Μόνο εκείνος έχει την ικανότητα να διεκδικήσει…….

Και να πάρει ξανά  την θέση που του αρμόζει!

Να μη τον «τραβήξει» το λάθος…….

Στον «πάτο» της απαξίωσης….

Αλλά να το χρησιμοποιήσει ως «βατήρα»…….

Να πετάξει  ακόμα ψηλότερα…..

Αφήνοντας  να θαυμάσεις την  λεβεντιά που τον διακρίνει……..

Και τον ωθεί  να αντιδράσει κατά αυτό τον τρόπο!

Είναι συγκλονιστικό ο άνθρωπος που βρισκόταν……

Πριν από λίγο σε τόσο  δυσχερή θέση……

Τώρα να προκαλεί τον θαυμασμό αποτελώντας……

Παράδειγμα άξιο προς  μίμηση!

Νοιώθω υπερήφανη που ένα τέτοιο άνθρωπο…….

Τον επέλεξα να είναι  κοντά μου!

Γιατί μπορεί να ενεργοποιήσει ευαίσθητες χορδές……

Που δεν γνωρίζω καν πως διαθέτω!

Ανήκει σε κείνη την κατηγορία……

Που όσα και να του  δώσεις….

Στα επιστρέφει στο πολλαπλάσιο!

Η παρουσία του «ξεφτίζει» τις σκιές της καθημερινότητας!

Είναι  η χαρά της ζωής…..

Και  το νοιάξιμο του,  πραγματοποιεί θαύματα!

Θα μου πεις…

Τόσα πολλά για…..

Μια «συγνώμη»;;;;;

Τόσα και άλλα τόσα!

Γιατί  δεν είναι απλώς μια λέξη!

Είναι το «άδικο» που «σέρνει» μαζί……

Και σε τσακίζει!!!

Σε ισοπεδώνει!!!

Σε κάνει να χάνεις την πίστη στους ανθρώπους……

Και το κουράγιο να δικαιολογείς τις αδυναμίες τους!

Αισθάνεσαι κινούμενος στόχος….

Και θες  μονομιάς…….

Να ματαιώσεις την ύπαρξη τούτου του κόσμου……

Που τρέφεται από  την ματαιοδοξία  των «αρπαχτικών»….

Και την μισαλλοδοξία των «άστεγων» όντων……..

Που δεν θα βρουν ποτέ ένα κομμάτι ουρανό………

Να «στεγάσουν»  τ’ όνειρό τους!

Αφήνεσαι να φωνάξεις με όση δύναμη σου μένει…

«Φτάνει»!!!!!!!!!

Για  να ακουστεί σαν ουρλιαχτό στα πέρατα του κόσμου….

Μήπως «ξυπνήσουν» οι  «γνώριμες» μνήμες…..

Και σωθεί ότι αξίζει!!!!!

Ευτυχώς όμως  πάντα θα ματαιώνεται τόσος πόνος…..

Όσο υπάρχει έστω και ένας……

Που «ματώνει» η ψυχή του από την μεταμέλεια….

Και δεν διστάζει να  στην «προσφέρει» ως αντάλλαγμα…..

Για να σε σώσει απ’ όλες τις αμαρτίες….

Αυτής της πλάσης……

Που ξέρει  να αναγεννιέται από τις στάχτες της…..

Για όσους έχουν την γενναιότητα…..

Να την «αφουγκραστούν» φτάνοντας στα "σπλάχνα" της!

Γιατί έχει τέτοια δύναμη……

Που πάντα  θα ακυρώνει την καταστροφή…..

Χαρίζοντας  σκοπό…...

Για να ξημερώνει καθημερινά μια νέα ευκαιρία……

Στην ελπίδα…….

«Σώζοντας»  ότι πιο όμορφο…..

Αγνό… Και ειλικρινές…..

‘Εχει να προσφέρει στην «ψυχή» σου…..

Το όνειρο αυτού του κόσμου!!!!!!

Η αγάπη στην ερωτική σχέση πρέπει να είναι αμοιβαία! Δεν την χρωστάτε σε κανέναν!!!!!

Ακούω μερικές φορές......

Ορισμένους  αμπελοφιλόσοφους……

Οι οποίοι έχουν την ανάγκη να πουν κάτι βαρύγδουπο…

Για να κάνουν εντύπωση…….

Νομίζοντας πως έτσι ξεχωρίσουν…….

Να υποστηρίζουν πως αγαπάμε γιατί έτσι νοιώθουμε…..

'Οχι για να μας αγαπούν!!!!

Να  δίνεις δηλαδή τον καλύτερο εαυτό σου….

Ότι πολυτιμότερο κρύβεις μέσα σου……

Και ο άλλος  ας το «φτύνει»!

Ας το «ποδοπατάει» κατά το δοκούν……

Ας το περιγελά.....

Ας σε υποτιμά ως άνθρωπο.......

Για  ότι πιο "ακριβό" προσφέρεις! 

Εσύ θα κάθεσαι απαθής απέναντι του…..

Δειλός.......μοιραίος........άβουλος.....

Δηλώνοντας με την στάση σου…. 

«Σφάξε με αγά μου να αγιάσω»!!!!!!

Πραγματικά δεν ξέρω σε ποιους απευθύνουν…..

Αυτού του είδους τις «συμβουλές»…….

Αλλά το μόνο που μου προκαλούν………

Είναι γέλιο!!!!!

Καταλαβαίνω πως αυτά τα άτομα.......

'Οχι μόνο δεν έχουν αγαπήσει…..

Ποτέ στην ζωή τους………

Αλλά ούτε κατά διάνοια έχουν πλησιάσει ένα τέτοιο……..

Μεγαλειώδες συναίσθημα!!!!!!

Διότι δεν γίνεται να ξεστομίζουν τέτοιες ανοησίες……..

Με αυτή την άνεση.......

Εκτός, αν με εξαίρεση τον εαυτό τους........

Θεωρούν όλους εμάς τους υπόλοιπους μαζοχιστές!!!

'Οτι ανήκουμε δηλαδή  σε εκείνη την κατηγορία……

Του αυτοκαταστροφικού ανθρώπου…

Που απολαμβάνει  την αίσθηση του πόνου……

Είτε σωματικά είτε ψυχικά……

Και «λειτουργεί» μόνο μέσα από αυτόν……

Διαστρεβλώνοντας κάθε έννοια……

Με συνέπεια να χάνει τελείως την επαφή με την πραγματικότητα!!!!!

Κατάσταση που δεν σου κρύβω πως με θλίβει…….

Για όποιον την βιώνει......

Κατανοώντας  πως ένας τέτοιος  άνθρωπος…

Χρήζει ιατρικής βοήθειας! 

Από την άλλη όμως με βάζει να σκεφτώ…..

Πόσο μεγαλύτερο κακό  έχει κάνει σε όλους…

Αυτούς τους  «παρτάκηδες» που τους έδωσε το δικαίωμα….

Να πιστέψουν πως όλοι λειτουργούμε….

Με τον ίδιο αρρωστημένο τρόπο!

‘Αρα….

Απαιτούν πλέον με μεγαλύτερο θράσος........

Μόνο να παίρνουν…..

Και η ανταπόδοση τους στην καλύτερη περίπτωση……

Είναι η αχαριστία!!!

Θα μου πεις ποια είναι η χειρότερη……

Αν στην καλύτερη φέρονται έτσι!

Είναι απλό!

Κρατάνε δίπλα τους κάποιο προβληματικό άτομο…….

Που του συμπεριφέρονται σαν να είναι ένα άψυχο πράγμα!

(Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω την έκφραση «σαν  ζώον»……

Γιατί έχω μάθει να τα αγαπάω!)

Τον πληγώνουν δηλαδή  αβασάνιστα……

Συνεχώς και αδιαλείπτως…….

Μόνο και μόνο για να ενισχύσουν το δικό τους «εγώ»…….

Αποδεικνύοντας στον εαυτό τους.......

Την μεγάλη  «αξία» που έχουν!

'Ετσι λοιπόν........

Επειδή βρήκαν να κάνουν "σχέση"........

Με κάποια  προβληματική ατυχήσασα......

(Που γύρευε τι ψυχολογικά θέματα έχει και αυτή η καψερή..) 

Και την  εκμεταλλεύονται......

Με τον χειρότερο τρόπο......

Τους  βλέπεις πλέον να βροντοφωνάζουν περιχαρείς……

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό……

Ότι δεν αγαπάμε, λέει  για να μας αγαπήσουν…….

Αλλά γιατί έτσι νοιώθουμε!!!!!!!

Αλήθεια αγαπητέ μου κύριε;;;;;;;;

Που το βρήκες αυτό γραμμένο;;;;;

Ποιος «τιτανοτεράστιος» νους εμπνεύστηκε…….

Κάτι τόσο «έξυπνο»……..

Που τελείως συμπτωματικά……..σε εξυπηρετεί τα μάλα......

Και το επαναλαμβάνεις περιχαρής;

Και αν την βρίσκεις εξαιρετικά  φαεινή ιδέα……

Που εγώ η «ανόητη» δεν δύναμαι να καταλάβω…

Το «βαθύτερο» νόημα της…….

Βοήθησε με να εντρυφήσω……

Σε αυτό που  πιστεύεις……. δίνοντας μου το παράδειγμα!

Όχι όμως από την πλευρά του θύτη…..

Που επιλέγεις να βρίσκεσαι πάντα……..

Αλλά από την άλλη!.......

Αυτή του θύματος!!!!!!

Εκεί σε θέλω……

Να δούμε πόσα απίδια χωράει ο σάκος!

Μπορείς εσύ  να αγαπήσεις ένα άτομο…..

Που ακυρώνει……..

Αγνοώντας επιδεικτικά.......

'Οτι  μοναδικό και όμορφο νοιώθεις;

Που σφυρίζει αδιάφορα, κοιτώντας αλλού....

Την στιγμή που του προσφέρεις την ψυχή σου;

Την έντονη στοργή….

Και την προσωπική σου αφοσίωση;;;;;

Γιατί αυτό είναι αγάπη!!!!

Και στο εξηγώ διότι σίγουρα δεν την «ξέρεις»!

Δεν την «γνωρίζεις»  γιατί δεν θέλησες  ποτέ…….

Να την «συναντήσεις»…….

Κρίνοντας  από τις ασυναρτησίες που ξεστομίζεις........

Για να 'χουμε να λέμε!

Αν πάλι, την μπερδεύεις……

Με τις βιολογικές σου ορμές….

Λυπάμαι αλλά αυτές…….. ονομάζονται αλλιώς!!!!!!

Δεν έχουν καμία σχέση με την ευγένεια, την συμπόνια…..

Το νοιάξιμο, την καλοσύνη…….

Που εμπεριέχει αυτό το μεγαλειώδες συναίσθημα……

Το οποίο εκπροσωπεί  με τον καλύτερο τρόπο……

Την ανθρώπινη φύση………..

Και για να ευδοκιμήσει……

Πρέπει να υπάρχει καθαρότητα ψυχής!

Αλλιώς….ΔΕΝ!!!!!!!!

Αναγνωρίζω βεβαίως το  δικαίωμα σου….

Να λες ότι θέλεις……όπως θέλεις….΄

Διατηρώντας όμως το δικαίωμα......

Να μην αποδέχομαι  την κάθε αρλούμπα…

Ως στάση ζωής που τάχα δεν έχω σκεφτεί….

Η, κάνω λάθος που δεν ακολουθώ!

Η αγάπη, για να μαθαίνεις…….

Είναι συναίσθημα αμοιβαίο!!!!!

Δίνεις και παίρνεις………

Για να αποκτήσει υπόσταση!

Αν προσφέρω χωρίς να είναι ανταποδοτικό……

Ποιος ο λόγος να συνεχίσω;

ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!!!!!

Μόνο σ΄αυτόν που το προκαλεί…….

Το εκτιμά και δείχνει πως θέλει να έχει συνέχεια!

Αλλιώς πως, να λειτουργήσω όπως υποστηρίζεις;

Ποια είμαι;

Η  τρελή του χωριού, να νοιώθω έρωτα, αγάπη......

Για οποιοδήποτε συναντάω;;;;;;;;

Για να αισθανθώ έτσι…….

‘Εχει εκφράσει και ο άλλος ....κάτι ανάλογο!

Είναι δυνατόν να τον είδα όμορφο………

Και αποφάσισα να του αφοσιωθώ;;;;;;

Σε ποιόν ψυχικά υγιή άνθρωπο μπορεί να συμβεί αυτό;

Σίγουρα  έδειξε  κάποιες στιγμές με τις πράξεις του…..

Ένα ενδιαφέρον……’Ενα νοιάξιμο…..

Που δεν με άφησαν ασυγκίνητη…

Ενεργοποιώντας μέσα μου........

'Ολα τα «ωραία» συναισθήματα…..

Για να νοιώσω ξεχωριστά για κείνον!

‘Αρα……. έδωσε!

Δεν έμεινε αμέτοχος σε όλη αυτή την διαδικασία…..

Μέχρι να φτάσω εδώ!

Οπότε…….

Δεν στηρίζεται πουθενά  η «μεγαλειώδης» θεωρία σου!!!!!

Για να σου προσφέρει κάποιος…….

Απαραίτητα πρέπει να έχεις κάνει το ίδιο!!!!

«Πόσο» και «τι»……..

Δεν  μπαίνει σε   ζυγαριά….

Ούτε μπορεί να  «μετρηθεί»….

Την ώρα που  κυριαρχούν άλλα συναισθήματα!

Και το γνωρίζεις καλά…

'Οσο και να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις!

Τώρα αν  εσύ λες  ψέματα……

Παίζοντας θέατρο…..

Μέχρι να φτάσει ο άλλος να σε θέλει στην ζωή του……..

Κάνοντας μετά, από θέση ισχύος, τα παιχνιδάκια σου……

Αυτό δεν το ξέρω…….

Και σίγουρα δεν φταίω εγώ!!!!

Δεν γίνεται να είμαι στο μυαλό κανενός......

Για να γνωρίζω τις δεύτερες σκέψεις του…..

Και τους πραγματικούς σκοπούς του!

Πάντα κρίνω εξ ιδίων…….

'Οσο λάθος και να αποδεικνύεται, αυτός ο τρόπος στο τέλος!

Μα δεν έχω άλλον!

Και με αυτόν θα εξακολουθήσω να λειτουργώ!

Θα ήταν άδικο να υποπτεύομαι…….

‘Ολους τους ανθρώπους που με πλησιάζουν….

Γιατί την έχω πατήσει κάποιες φορές!

Τουλάχιστον εμένα δεν θα ήθελα να με αντιμετωπίζουν έτσι!

Να πληρώνω δηλαδή, τα σπασμένα προηγούμενων…..

Για τα οποία δεν ευθύνομαι!

Απλά θα  προσπαθήσω να είμαι πιο προσεχτική!

'Οσο μπορώ βέβαια!

Γιατί όπως και να το κάνεις……

Δεν ξέρεις ποτέ τι κρύβει ο άλλος στην καρδιά του…..

Και πολύ περισσότερο…...

Τι ακριβώς θέλει από σένα…...

Και τι είναι διατεθειμένος να δώσει γι αυτό!

Το να απολαμβάνει αυτά που του δίνεις αβίαστα…..

Και να «ξεχνάει» να δείξει ενδιαφέρον….

Σε σημαντικές στιγμές της ζωής σου…….

Η, να στριμώχνεται, νοιώθοντας πίεση……

Όταν μπορεί να σε βοηθήσει….

Σίγουρα δεν είναι καλοί οιωνοί!

Απλά μερικές φορές με παρασύρει το συναίσθημα…..

Και δεν θέλω να παραδεχτώ κάποια πράγματα…..

Παρόλο που τα βλέπω!

Τα  απωθώ με την λογική μου……

'Ισως γιατί  είναι μεγαλύτερη η ανάγκη μου να πιστέψω…

Πως ο άλλος σκέφτεται  όπως εγώ……

Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχω κάνει λάθος!

Ανθρώπινη αδυναμία….

Αλλά και τεράστια επιθυμία ταυτόχρονα……

Να εντοπίσω έναν άνθρωπο που η αλήθεια του……

Να προσδιορίζει το ανάστημα του!!!!!

Να μην επικαλείται μόνο μεγάλα λόγια…….

Αναμασώντας τα για να προκαλέσει εντύπωση…….

Αλλά να τα εφαρμόζει αθόρυβα και με ένα τρόπο…..

Που θα διατηρηθεί ο θαυμασμός μου……

‘Εστω και αν χωρίσουμε ερωτικά!

Με κανέναν δεν κάνεις συμβόλαιο!

Όταν ξεκινάς μια σχέση δεν γνωρίζεις  ποτέ την διάρκεια….

Και ποιος από τους δύο θα θελήσει κάποια στιγμή…..

Να αποχωρίσει!

Θέλω όμως, η ανάμνηση του......

Να μου αφήνει μια γλυκιά «γεύση»….

Και όταν τον σκέφτομαι…..

Να χαμογελάω γιατί  υπερισχύουν…..

Τα θετικά συναισθήματα!

‘Οπως και να το κάνεις……

Από την στιγμή που είτε τον ερωτεύτηκες σφόδρα….

Είτε τον αγάπησες……..

Του έδωσες ένα κομμάτι του εαυτού σου......

Το οποίο του ανήκει!

‘Εζησες  έντονες στιγμές μαζί του……

«Μοιράστηκες» ξεχωριστά συναισθήματα….

«Ξεσκέπασες» βαθύτερες επιθυμίες σου……

Αποκάλυψες όνειρα…….

Του εμπιστεύτηκες  σχέδια σου……

Και όλα αυτά τα σπουδαία.......

Που δεν συμβαίνουν καθημερινά…….

Είναι κρίμα να τα «τσαλακώνεις»……..

Και να τα «πετάς» στην άκρη!!!!!

Να αδιαφορείς σαν να μην συνέβησαν ποτέ!

Να δείχνεις πως δεν  σέβεσαι ένα όμορφο «δώρο»…

Που σου έκανε η ζωή……

‘Ασχετα για τον λόγο τον οποίο.....

 Δεν μπόρεσες  να το κρατήσεις……

Αλλά μέσα σου  γνωρίζεις πολύ καλά!

Οι άνθρωποι σήμερα έχουν μια άρνηση για την αλήθεια!

Δεν τους αρέσει ούτε να την ακούνε….

Ούτε να την αντιμετωπίζουν!

Προτιμούν να σκαρφίζονται απίστευτα ψέματα…….

Όταν πρόκειται να σε πείσουν…….

Για την αγαθότητα των προθέσεων τους…..

Παρά να είναι ειλικρινής μαζί σου!

Απορρίπτουν δηλαδή το αυτονόητο……

Και υιοθετούν με τεράστια ευκολία….

Το κίβδηλο!!!!

Απίστευτο…και όμως καθημερινό φαινόμενο!

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το κάνουν από ανασφάλεια!

Όχι!  Δεν το πιστεύω!!!!!!!

Και εγώ έχω ανασφάλειες….

Αλλά δεν προσπαθώ να τις καλύψω με τέτοιο ανήκουστο τρόπο!

Θα μου πεις…

Δεν λειτουργούμε όλοι το ίδιο…….

Για να σου απαντήσω…….

Λειτουργούμε όμως σύμφωνα με το χαρακτήρα μας!

Και εμένα  αυτού του είδους ο χαρακτήρας……

Δεν με εκφράζει!..... Δεν τον κατανοώ!…..

Δεν τον δικαιολογώ!……..

Και σε καμία περίπτωση.......

Δεν μπορεί ποτέ να έχει τα ίδια ζητούμενα…..

Με τα δικά μου!!!!  

‘Αρα λοιπόν……

Επωμίζομαι εγώ όλο το βάρος της ευθύνης…..

Για το λάθος που έκανα να μην γίνω απόλυτα κατανοητή…….

Ότι δεν ψάχνω για ένα ακόμα ψέμα στην ζωή μου……

Αλλά εκείνον που θα «μοιραστούμε» την μία……

Και μοναδική αλήθεια!!!!

Όπως  ΜΙΑ είναι και η αγάπη……

Και δεν επιδέχεται προσαρμογές ανάλογα….

Με αυτά που μας βολεύουν κάθε φορά!

Και αν δεν  έχεις την γενναιότητα να την ζήσεις……

Τουλάχιστον……..

Μην καταδέχεσαι να την «πληγώνεις»!!!!!!!

Είναι κάτι που δεν υποτιμά, σε καμιά περίπτωση, εμένα…..

Και πολύ περισσότερο, δεν με  κάνει να αισθάνομαι άσχημα…..

Για όσα αισθάνθηκα….βίωσα……

Και ονειρεύτηκα!!!!

Ισα ίσα που μου έδωσε την δυνατότητα......

 Να «βουτήξω» πιο βαθιά  μέσα της…..

Νοιώθοντας την μοναδική αίσθηση……

Του απόλυτου μεγαλείου που έχει!!!!!

Κάθε φορά που το κάνω…..

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα……

Μαθαίνω  κάτι καινούργιο!

Αυτό μου προσφέρει την απαιτούμενη γνώση…..

Να ξεχωρίζω πιο εύκολα τις παγίδες….

Του οποιοδήποτε  προσπαθεί να την υποκλέψει…

Καταφεύγοντας σε άνομες μεθόδους……..

Γιατί δεν μπορεί να την έχει…… χωρίς στάλα αλήθεια!

'Υστερα από την  «αναμέτρηση» μαζί της…….

Κατάλαβα   πως όχι μόνο την «αντέχω»……

Αλλά την αποζητώ πλέον με σφοδρότερη επιθυμία……

Θέλοντας  να προσφέρω ακόμα  περισσότερα στον άνθρωπο……

Που θα πιστέψω πως είναι ο κατάλληλος να την  «μοιραστούμε»!

'Οσο για σένα.......

Που αρέσκεσαι σε κενές «φιλοσοφικές» ρήσεις……

Πρεσβεύοντας πως το «σπουδαίο» ….

Είναι να αγαπάς….άσχετα αν σε αγαπάνε…….

Αφού αυτό σε  βολεύει……

‘Εχω να πω……

Πως απέχεις έτη φωτός από την πραγματικότητα!

Όσα δηλαδή  και από την αγάπη!!!!

Αυτόν που γνωρίζει τι είναι …….

Δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις για πολύ! 

'Οσο για κείνους που ασπάζονται την ίδια άποψη…….

Θα «ξεγελάτε» συνεχώς το απατηλό σας όνειρο……..

Χαζεύοντας αυτούς που το βιώνουν!!!!!!

Ο Πλάτων έγραψε στο Συμπόσιο την φράση……

 «‘Ομοιως ομοίω αεί πελάζει»!

Θέλοντας να δηλώσει πως ο άνθρωπος από την φύση του……

Προσεγγίζει εκείνους που του μοιάζουν!

Συναναστρέφεται δηλαδή  τους ομοίους του!

Για να συμπληρώσω….

Πως τελικά…….

Η ζωή δε κάνει ποτέ λάθος!

Ο καθένας έχει αυτόν που του αξίζει!!!!!!

Και αυτό δεν είναι μόνο διδακτικό…….

Αλλά και παρηγοριτικό!

Τουλάχιστον για μένα!!!!!

«Ο νοών νοείτω»!………

'Ετσι….

Για να κλείσουμε φιλοσοφικά.......

Που τόσο πολύ σου αρέσει!!!!!