"Παίζουν" με την ψυχή σου....όσοι έχουν χάσει την δική τους!!!!

Η καλοσύνη είναι η υπέρτατη αρετή!

Εμπεριέχει όλες τις υπόλοιπες που διαθέτει ο άνθρωπος!

Αγάπη, συγχώρεση, δικαιοσύνη, κατανόηση,  καλοπροαίρεση, υπομονή, ευγένεια, ειλικρίνεια, καλοπιστία, διαλλακτικότητα!

Την «κατακτά» ο άνθρωπος στην πορεία της ζωής του, μέσα από τις εμπειρίες που βιώνει και «σμιλεύουν» την ψυχή του...

Μέχρι να "πάρει" την τελική «μορφή» της!

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει ανάλογη προδιάθεση!

Να είναι αυτό που λέμε «καλή πάστα» ανθρώπου!

Να «έχει» πρόσφορο «έδαφος….

‘Ετσι  ώστε  το καλό να γίνετε καλύτερο….

Και το καλύτερο…άριστο!

Η βάση για όλα αυτά, είναι τα βιώματα της παιδικής ηλικίας!

Αποτελούν τα «θεμέλια» πάνω στα οποία θα "χτιστεί" ο χαρακτήρας μας!

Η καλή οικογένεια είναι εκείνη που δίνει τα πρώτα μηνύματα και τις «οδηγίες» επιβίωσης που μας «ακολουθούν» σε όλη μας την ζωή!

Και όταν λέμε καλή…..

Δεν εννοούμαι την πλούσια…..

Αλλά την «δεμένη»!

Εκείνους τους γονείς που με αγάπη, στοργή, φροντίδα και πολλές φορές αυταπάρνηση….

Θα γίνουν τα παραδείγματα για να μάθουν στο παιδί τους να έχει αξίες, αρχές, ηθικούς φραγμούς....

Θα το βοηθήσουν να μην ξεφύγει ποτέ η συμπεριφορά του από τα ανθρώπινα πλαίσια….

Και φτάσει κάποια στιγμή στο σημείο να νοιώσει ντροπή, λύπηση και καταφρόνηση για τον ίδιο του, τον εαυτό!

Του μαθαίνουν να έχει ιδανικά, να βάζει στόχους, να ονειρεύεται το «σημαντικό» και το «ξεχωριστό»….

Διδάσκοντας του παράλληλα πως ο πιο σύντομος, γρήγορος και σίγουρος  δρόμος για να πραγματώσει τα σχέδια του, είναι ο έντιμος και ο «καθαρός»!

Σε αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο «φυτεύεται» μέσα του το «καλό», που μαθαίνει να το διακρίνει και να το εκτιμά από πολύ μικρή ηλικία! 

Μεγαλώνοντας είναι σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει από αυτή την πορεία, όσες δυσκολίες και ατυχίες βιώσει!

Γι’ αυτό και τα παθήματα της ζωής,  γίνονται πάντα καλά μαθήματα….

Ακόμα και όταν νοιώθει πως ο πόνος «οργώνει» την ψυχή του….

Δεν του αφήνει ποτέ σημάδια!

Μετατρέπεται σε «αξίνα» που σκάβει για να «ριζώσουν» καλύτερα οι αρετές του….

Και τα δάκρυα του, τις «ποτίζουν» για να μεγαλώσουν ακόμα  περισσότερο!

‘Ετσι  δεν θα δείτε ποτέ αυτούς τους ανθρώπους να  παραπονούνται, να κλαίγονται, να μεμψιμοιρούν για οτιδήποτε άσχημο τους συμβαίνει!  

Στέκονται «απέναντι» του με αξιοθαύμαστη αξιοπρέπεια,  χωρίς να επιτρέπουν σε κανέναν να τους λυπηθεί και πολύ περισσότερο να «μοιραστεί»  την οδύνη  τους!

‘Εχουν  μάθει να την βιώνουν μόνοι τους....  

«Βουβά»....

Περήφανα....

Με μια λεβεντιά....

Που δεν τους επιτρέπει να αφήσουν κάτι «άσχημο» να εισχωρήσει στην ψυχή τους και την «αλλοιώσει»!

Το «εμποδίζουν», το μεταβάλλουν και του «φορούν» τον μανδύα του «περαστικού» για να το "σπρώξουν" γρηγορότερα στην λήθη!

‘Ετσι το χαμόγελο ανθίζει  στα χείλη τους και "ακτινοβολούν" χαρά και αισιοδοξία!

«Πλημμυρίζουν» από δοτικότητα και αρκεί  ένα νεύμα για να σε στηρίξουν με όλη την καρδιά τους!

«Βάζουν» πλάτη στα δύσκολα….

 Και θα τρέξουν πρώτοι να σε παρηγορήσουν προτού τρέξει το δάκρυ! 

Είναι αυτοί που συνεχώς δίνουν, χωρίς ποτέ να ζητήσουν τίποτα…..

Και όμως τα «αποθέματα» τους είναι ανεξάντλητα!

Αυτό το μεγαλείο, που είναι ευλογία….

Όσοι  δεν είναι άξιοι να το βιώσουν….

Το κοροϊδεύουν!

Το ειρωνεύονται και το χλευάζουν!   

Υιοθετούν κάθε ανάρμοστη συμπεριφορά δείχνοντας ασέβεια....

Μπροστά σε αυτό που τους αποδυναμώνει και τους κάνει να συναισθάνονται ποιοι πραγματικά είναι!

Ένα «τίποτα»!…..

Μια επίπλαστη εικόνα που «φουσκώνουν» διαρκώς  με «μεγάλα» λόγια…. για να φτάσει το «κάτι»! 

Ένα «άδειο» κουφάρι που το περιφέρουν από δω και από εκεί....

Με την ελπίδα να ξεγελάσουν  όσους περισσότερους μπορούν, στο όνομα της επιβίωσης…..

Την οποία γνωρίζουν μόνο μέσα από την εξαπάτηση και την αθλιότητα!

Είναι εκείνοι οι «μικροί», οι «ασήμαντοι» οι «μοιραίοι»....

Που θεωρούν πως έχουν το «ανάστημα», αν διαθέτεις ανθρωπιά, να  σε εμπαίζουν απαιτώντας…..

Μόνο να παίρνουν!

Σε κατατάσσουν αυτόματα  στην κατηγορία, του βλάκα…..

Και με το «προσωπείο» του πονεμένου, του αδικημένου, του κατατρεγμένου από την κοινωνία……

Παρεισφρύουν  στην ζωή σου με μοναδικό σκοπό, να την χειραγωγήσουν,  «αρπάζοντας» οτιδήποτε μπορούν να εκμεταλλευτούν, για ίδιον όφελος!

 Είναι δε τόσο τιποτένιοι που για να πετύχουν τον σκοπό τους δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα!

Μόλις αισθανθούν  πως μπορεί να αποκαλυφτούν  και να  χάσουν το ιδανικό θύμα, δηλαδή εσένα…..

Δεν διστάζουν να εξευτελιστούν…..

Ακόμα και να αυτομαστιγωθούν αν χρειαστεί, προκειμένου να αποδείξουν την «αγνότητα» των συναισθημάτων τους!   

 «Απομυζούν» κάθε ώρα, λεπτό και στιγμή οτιδήποτε σου δίνει χαρά και σε ευχαριστεί…..

Διότι μισούν αυτή την αισιοδοξία  που αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα….

Την ελπίδα που σε «γεμίζει» όρεξη για ζωή και σου επιτρέπει να ονειρεύεσαι!

Προσπαθούν να σε μειώσουν…..

Να σε φέρουν στα μέτρα τους γιατί δεν αντέχουν την «ανάλαφρη»  ψυχή σου….

Από την στιγμή που την έχουν «χάσει» οι ίδιοι!

‘Ετσι σε κατηγορούν πως είσαι αγαθός…..

 Αιθεροβάμων…

Αφελής και χαζός που αφήνεις έρμαιο τον εαυτό σου να  σε εκμεταλλεύεται  ο κάθε επιτήδειος!!!

Και με αυτόν τον ύπουλο τρόπο, τις περισσότερες φορές,  αναλαμβάνουν αυτοβούλως  ρόλο συμβουλάτορα!

Βούτυρο στο ψωμί τους, δηλαδή

Αφού είναι ο ιδανικός τρόπος να  καταστρέψουν οτιδήποτε  έχεις καταφέρει μέχρι τότε!!!

Δεν σε αφήνουν να ξεκινήσεις τίποτα καινούργιο, υποστηρίζοντας πως όλα είναι εναντίον σου και θα αποτύχεις….

Σε απογοητεύουν να έρθεις σε επαφή με νέους ανθρώπους

περνώντας εντέχνως το μήνυμα….

Πως μόλις πάρουν αυτό που θέλουν θα σε εγκαταλείψουν!

Και κάπως έτσι….

Ξυπνάς μια μέρα…..

Και έχεις την αίσθηση του ναυαγού σε ερημονήσι απομονωμένη απ’ όλους και όλα!

Και αν τολμήσεις να το εξομολογηθείς…

Σε βρίζουν και σε αποκαλούν αχάριστη που δεν εκτιμάς την προστασία που σου παρέχουν!!!!!!

Τόσο «βρώμικοι» και αχαρακτήριστοι!!!

Γι’ αυτό…..

Μην προσπαθήσεις να βρεις άκρη μαζί τους…

Θα ματαιοπονείς επ’  άπειρον!

Όση αγάπη, φροντίδα,  καλοσύνη και αν δείξεις σε αυτά τα άτομα…..

Μόνο σπατάλη είναι!

Δεν πρόκειται ποτέ να υπολογίσουν αυτά που τους δίνεις.....

Γιατί  σε θεωρούν υπαίτιο για ότι στραβό έχουν βιώσει!!!!! 

Και μην βιαστείς να μου πεις…..

Μα δεν γνωριζόμαστε καν  τότε!

Εκείνοι αδιαφορούν παντελώς γι’ αυτή την «ασήμαντη» λεπτομέρεια!!!!!

Σε μισούν  για τα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια που είχες…..

Την ίδια στιγμή που εκείνοι βίωναν την αδιαφορία, την ανασφάλεια και την εγκατάλειψη των δικών τους!

Για όλη αυτή την αγάπη που πήρες και συνέχισες να παίρνεις μεγαλώνοντας από  γονείς, αδέλφια,  φίλους και κάθε άνθρωπο που κάνεις παρέα!  

Σε μισούν για την «χαραμάδα» ελπίδας που ανακαλύπτεις ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές!

Για την σιγουριά που νοιώθεις πως η ζωή  σου «χρωστάει»....

Και κάποια στιγμή θα «πάρεις»  αυτά που σου αξίζουν!

Για το πείσμα  να χαμογελάς όταν οι άλλοι σκύβουν το κεφάλι!

Για....για...για τόσα και άλλα τόσα…..

Μα πάνω απ’ όλα σε μισούν γιατί είσαι «πλασμένη» από αγάπη…..

Και με την δύναμη της…

Καταφέρνεις τα πάντα!

Ακόμα και τα αδύνατα!

Αυτά που ποθείς….

Αλλά και  όσα εκείνοι….

Δεν τόλμησαν ποτέ να ονειρευτούν!!!!!