Το πιο ακριβό "δώρο" που μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου είναι να εξωτερικεύεις αυτά που σκέφτεσαι και όσα νοιώθεις με ειλικρίνεια!
Να μην αναγκάζεσαι να προσαρμόζεσαι ανάλογα με
τις καταστάσεις και τις συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά, δείχνοντας κάτι που
δεν είσαι….μόνο και μόνο για να γίνεις αρεστός ή να «πέσεις στα μαλακά»…...
Για να «διαφυλάξεις τα συμφέροντα σου» όπως είναι η πιο συχνή δικαιολογία
σου!....
Ποια είναι
όμως αυτά τα συμφέροντα… ποτέ δεν το κατάλαβα!
Να μην
χάσεις την δουλειά σου;
Εσύ
παραπονείσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ ότι σε εκμεταλλεύονται!
Να μην
τσαντίσεις το αφεντικό σου;
Εκείνος σε
αναγκάζει να δουλεύεις περισσότερες ώρες με τα ίδια χρήματα και χωρίς
ασφάλιση!......
Να μην πεις
στον φίλο σου ότι ο τρόπος του πολλές φορές, σου δημιουργεί αρνητικά
συναισθήματα;
Εσύ δεν τον
βρίσκεις πουθενά, όταν χρειάζεσαι μια δεύτερη γνώμη στο πρόβλημα που δεν
μπορείς να το εξομολογηθείς στον καθένα!....
Να μην
ξεκαθαρίσεις στην σύντροφο σου πόσο δυστυχής είσαι μέσα στην σχέση σας;
Εσύ
αγανακτείς καθημερινά μαζί της και αναγκάζεσαι, όπως ισχυρίζεσαι, να
«ψάχνεσαι» αλλού, διακινδυνεύοντας έτσι
να χάσεις το δίκιο σου με τον χειρότερο τρόπο, αν το καταλάβει!......
Για όλα τα
παραπάνω και για πολλά ακόμα……δεν μπορώ πραγματικά να εννοήσω τι είναι αυτό που σε
εμποδίζει να είσαι ειλικρινής!
Γιατί πρέπει
να επιβάλλεις στον εαυτό σου να ζει μέσα σ’ ένα ψέμα που τελικά κάνει περισσότερο
κακό σε σένα τον ίδιο;
Ποιο είναι
το κέρδος που αποκομίζεις από μια κατάσταση που φθείρει πάνω απ’ όλα την ψυχή
σου και σου «κλέβει» την ηρεμία και την γαλήνη;
Πως μπορείς
να πορεύεσαι μέσα σε τέτοια σύγχυση διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα
η ζωή να «γλιστράει» από τα χέρια σου;
Να «περνάει»
από δίπλα σου και εσύ απλά να την παρακολουθείς… ως θεατής σαν να πρόκειται για
την ζωή κάποιου άλλου και όχι την δική σου!!!!!
Αυτό ήθελες;
Αυτό
φανταζόσουν όταν έκανες όνειρα και σχέδια σε μικρότερη ηλικία;
Πως είναι
δυνατόν να βιώσεις ευτυχισμένες στιγμές όταν αρνείσαι την ταυτότητα σου;
Όταν την
«πουλάς» απρόσκοπτα, χωρίς καμία ενοχή για να «κερδίσεις κάτι καλύτερο», όπως διατείνεσαι…το
οποίο όμως δεν πρόκειται να έρθει ποτέ!!!!
Σε
διαβεβαιώνω γι’ αυτό!
Διότι η ζωή
έχει κανόνες για να σου χαριστεί!
Και ένας από
τους πρωταρχικούς, είναι, να σέβεσαι αυτό που είσαι!
Να το τιμάς
και να προσπαθείς να το εξελίξεις, πάντα με γνώμονα το συναίσθημα που «ενεργοποιεί» και «ευαισθητοποιεί» κάθε κύτταρο, για να παίρνεις δύναμη...
Για να μην σε πτοούν οι λύπες που "έρχονται", οι οποίες "λειτουργούν" ως μαθήματα και μας κάνουν να εκτιμούμε τα καλά και τα σπουδαία που μας συμβαίνουν!
Και όλα αυτά
μην πιστέψεις ούτε για ένα λεπτό πως είναι «ωραίες» θεωρίες που γράφονται απλά
για να ‘χουμε να λέμε…….αφού δυστυχώς η
πραγματικότητα είναι διαφορετική!
Εμείς την
διαμορφώνουμε όπως ακριβώς θέλουμε και όπως ακριβώς μας ταιριάζει!
Γνωρίζω καλά
πόσο ακριβό είναι το τίμημα να
καταθέτεις την δική σου αλήθεια σε έναν κόσμο που επικρατεί το ψέμα και το
«δήθεν» σε όλο του το μεγαλείο!
Εχω
εμπεδώσει πως για να σε αποδεχτούν οι
περισσότεροι πρέπει να έχεις την ανεντιμότητα να κλείνεις το ρήμα «παραμυθιάζω»
σε όλους τους χρόνους και πρόσωπα!
Το «πληρώνω»
καθημερινά, μη νομίζεις!
Αλλά να σου
πω κάτι;
Δεκάρα δεν
δίνω!!!!!!!
Στον μέχρι
τώρα απολογισμό, κοιτώντας πίσω, διαπιστώνω πως η μεγαλύτερη «πολυτέλεια» που παρείχα στον
εαυτό μου ήταν να λέω πάντα την γνώμη μου χωρίς ψέματα και περιστροφές!
Δεν έκρυψα
αυτό που σκεφτόμουν, ούτε έκανα «πίσω» μπροστά σε ένα ευτελές συμφέρον γιατί είχα στο νου μου να διαφυλάξω
ένα άλλο…..
Μεγαλύτερο…..
Αυτό, της ψυχής μου!!!!!
Να μην αφήσω
τίποτα και κανέναν να την «φθείρει», να την «αλλοιώσει» ή να την
«μεταλλάξει»!....
Γιατί αν
χάσεις τον εαυτό σου χάνεις τα πάντα……
Και για
πάντα!!!
Γι’
αυτό επέλεξα να ζήσω με αλήθεια!
Σαφώς
υπήρξαν λάθη, παραλείψεις, ατοπήματα,
αβλεψίες, σφάλματα….
Αλλά,
ευτυχώς, πάντα η «σφραγίδα» της ειλικρίνειας «λειάνει» τις «κοφτερές γωνίες» τους και με το πέρασμα του χρόνου, γίνονται ανεκτίμητα μαθήματα για το παρακάτω!
Αμέτρητοι
γνωστοί τόσα χρόνια διεκδίκησαν από μένα
πολλά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο….
Ελάχιστοι όμως άνθρωποι κατάφεραν να μπουν στην καρδιά
μου!
Να
«απαιτήσουν» και τελικά να «κερδίσουν» μια ξεχωριστή θέση εκεί που πάντα θα υπάρχει γι’ αυτούς!
Και αν
κάποιοι, σήμερα, κομπάζουν για τα μεγαλεία, τους «έρωτες», τις γνωριμίες, τους»
φίλους» και τα λεφτά που έχουν….
Χάρισμα
τους!
Εμένα ότι
καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί, είναι
αυτά τα ελάχιστα άτομα και όσα ακόμα θα μπορέσω να μοιραστώ την
αλήθεια μου, στην πορεία….
Για να μπορώ
να «ακουμπάω» πάνω τους τον πόνο και να
γίνεται χαρά!
Το «αδύνατο»….δυνατό!
Το παράπονο…….ξεκαρδιστικό
γέλιο!
Γιατί μόνο με αισιοδοξία, χαρά και ελπίδα που
«μοιράζονται» δαμάζεται η ζωή και «υποκλίνεται» μπροστά σου!
Την «παίρνεις με το μέρος σου» και σου «ανοίγει»
τον δρόμο να προχωρήσεις κάνοντας τα
όνειρα σου πραγματικότητα.....
Αφού, σε
αφήνει, να δεις μακρύτερα από εκεί που
φτάνει το βλέμμα σου……
Και ψηλότερα,
απ’ το ανάστημα σου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου