Αν ήμουν παιχνίδι για να παίζεις....θα με αγόραζες!

Υπάρχουν άνθρωποι  που το ανάστημα τους, το μετρούν σύμφωνα με την ηθική που έχουν κι εκείνοι που αρέσκονται να πιστεύουν ότι η εξαπάτηση του άλλου  είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ύπαρξης τους!

Ικανοποιούνται απίστευτα και μόνο στην ιδέα ότι μπορούν να τον κοροϊδέψουν, να τον ξεγελάσουν και να παίξουν μαζί του αποδεικνύοντας έτσι την ισχύ και την εξυπνάδα τους!  

Σε ποιόν να το αποδείξουν; Πρώτα απ’ όλα στον ίδιο τους τον εαυτό!

Είναι τόσο μεγάλες οι ανασφάλειες τους που επιτακτικά αποζητούν θύματα για να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν ότι υπάρχουν!  Να αισθανθούν ότι κάνουν κάτι σπουδαίο, κάτι μεγάλο και δεν είναι, σε καμία περίπτωση, οι τυχαίοι, οι ανίκανοι, και οι ασήμαντοι, όπως τους θεωρούν, όλοι όσοι τους γνωρίζουν καλά!

‘Εχουν την ανάγκη να τους προσέξουν, να γίνουν το επίκεντρο, με όποιο κόστος, για να μπορέσουν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει τίποτα όμορφο, σε αυτόν τον κόσμο,  από την στιγμή που δεν μπορούν, οι ίδιοι να το «γευτούν»!        

Για να πετύχουν λοιπόν τον σκοπό τους, τις περισσότερες φορές, δεν διστάζουν να φτάσουν στα άκρα χρησιμοποιώντας ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό!!!

Μπαίνουν σε μια διαδικασία «αυτοεξευτελισμού» με μια τέτοια χαρακτηριστική άνεση που δεν σου αφήνουν τα περιθώρια να σκεφτείς ότι αυτά που λένε…. δεν τα εννοούν!

Σου φαίνεται απίστευτο ότι ένας άνθρωπος μπορεί να χάσει ακόμα και την αξιοπρέπεια του μόνο και μόνο για να σε πείσει ότι πρέπει να του συγχωρέσεις κάποια λάθη του!

Εσύ όμως ξεχνάς κάτι πολύ σημαντικό!

Για χάσουμε κάτι….πρέπει πρώτα να το έχουμε!!!!!!

Απλή λογική!

Την οποία όμως αγνοούμε στην πορεία αφού το συναίσθημα υπερτερεί και δεν μας αφήνει να δούμε καθαρά τις καταστάσεις! Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται και οι επιτήδειοι!

Την αδυναμία μας να βάλουμε σε μια λογική σειρά τα πράγματα και να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και όχι από  αυτά που μας παρουσιάζουν!  

Ο διακαής πόθος να ζήσουμε το όνειρο, μας «ανεβάζει» στα σύννεφα και πολλές φορές  εμποδίζει ακόμα και τους δικούς μας ανθρώπους  να  χτυπήσουν το καμπανάκι κινδύνου αφού είναι τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός ότι βρήκαμε επιτέλους τον  κατάλληλο σύντροφο…..που δεν αφήνει σε κανέναν το περιθώριο να εκφράσει διαφορετική άποψη!

Ετσι λοιπόν, γινόμαστε ευκολότερη λεία και με οδηγό το συναίσθημα μπορεί ο άλλος να παίξει οποιοδήποτε βρώμικο παιχνίδι, τον κάνει να φτάσει γρηγορότερα στον σκοπό του!

Δηλαδή, να μας πληγώσει, να μας πονέσει και στην καλύτερη περίπτωση για κείνον, να μας εξευτελίσει αφού  πιστεύει με το άρρωστο μυαλό του πως έτσι  παίρνει επιτέλους αξία η οντότητα του!

Να θυμάσαι πως…..

Οσοι άνθρωποι δεν είναι ικανοί για το καλό….κάνουν πάντα το κακό!

Νόμος!!!!

Δεν υπάρχει περίπτωση να τους πλησιάσεις και να μείνουν άπραγοι!  

Δεν μπορούν να  βλέπουν εσένα να σφύζεις από ζωή την ίδια ώρα που εκείνοι «βουλιάζουν»  κάθε μέρα ολοένα  και περισσότερο στην ανυπαρξία τους!  

Ούτε αντέχουν το «φως» της χαράς που «εκπέμπεις» γιατί "πέφτει" πάνω τους και φαίνεται καθαρά πόσο «άδειοι» είναι!

Κάτι που δεν μπορούν να το «σηκώσουν» και αυτό από  μόνο του  αποτελεί αιτία να θέλουν να σε τσακίσουν!  Να σε γονατίζουν! Να σε διαλύσουν…. γιατί κανένας δυστυχισμένος δεν αντέχει την ευτυχία του άλλου!   

Το ερώτημα είναι τι περιθώρια θα αφήσεις εσύ για να συμβεί κάτι τέτοιο!

Τι δικαιώματα θα του δώσεις που θα του επιτρέψουν να παίξει μαζί σου!

Και για να στο θέσω με διαφορετικό τρόπο…..

Πόσο εύκολο σου είναι να θυσιάσεις τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια σου;

Τι μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο όταν χάσεις τον εαυτό σου;

Ποια παρηγοριά μπορεί να σε ανακουφίσει όταν στην δίνει το ίδιο πρόσωπο που σε πονάει;…

Αναλογίσου πως κανένας δεν μπορεί να μας κάνει κακό αν δεν το επιτρέψουμε!

Οι δικές μας επιλογές ορίζουν ποιοι άνθρωποι αποκτούν δικαιώματα στην ζωή μας και μέχρι ποιο σημείο!

Όταν κάτι πάει στραβά συνηθίζουμε να τα βάζουμε με όλους και όλα εκτός από τον ίδιο μας τον εαυτό!

Μας φταίνε οι καταστάσεις….η μοίρα.....ακόμα και η ίδια η ζωή που έφερε μπροστά μας έναν ακατάλληλο άνθρωπο, τον οποίο όμως εμείς επιλέξαμε να βάλουμε στην ζωή μας!

Εμείς, που του ανοίξαμε  αμέσως την πόρτα της ψυχής μας και τον αφήσαμε αβίαστα  να αλωνίσει εκεί!  Να περάσει στα άδυτα και να γνωρίσει κάθε πτυχή του εαυτού μας με αποτέλεσμα να καταλάβει γρήγορα  τις αδυναμίες μας και να τις εκμεταλλευτεί δεόντως!

Γιατί πάνω σε αυτές τις αδυναμίες, στηρίζει όλο το παιχνίδι του!

Και εσύ λοιπόν,  πάνω σε αυτές τις αδυναμίες  πρέπει να στηριχτείς για να του κόψεις την φόρα!

Και αυτό δεν είναι σχήμα οξύμωρο!  

Ανάγκη για αγάπη έχουμε όλοι οι άνθρωποι!

Κανένας δεν μπορεί να ζήσει μόνος του και για πάντα!

Για να την βιώσουμε όμως πρέπει να υπάρχει κλίμα χαράς, ευεξίας, ελπίδας και αισιοδοξίας!

Να «γεμίζουμε» από απλά, καθημερινά πράγματα και να τα χαιρόμαστε σαν να τα κάνουμε πρώτη φορά!

Όταν όμως αυτό, όχι μόνο δεν συμβαίνει αλλά παρουσιάζονται περισσότερα προβλήματα από  αυτά που ήδη έχουμε……σημαίνει ότι βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο!

Σημαίνει ότι πρέπει να πάρουμε πάλι την κατάσταση στα χέρια μας και να επανεξετάσουμε  τις επιλογές μας!

Γιατί είναι απαράδεκτο να μας ξημερώνει ο Θεός την ημέρα με υγεία και να βρίσκεται κάποιος τυχάρπαστος να μας την χαλάει!     

Να ξεκινάμε με χαμόγελο και να μας το «κόβει» για ασήμαντη αφορμή ή επειδή έτσι του «κάπνισε»!

Η μόνη λύση σε αυτή την περίπτωση είναι να του δώσεις να καταλάβει  πως έχεις όρια! Κόκκινες γραμμές, που αν να τις περάσει, χωρίς δεύτερη κουβέντα,  θα βρεθεί αυτόματα έξω από την ζωή σου!

Κάνε  σαφές πως τα λάθη που συγχωρείς είναι εκείνα που δεν σε ταπεινώνουν, δεν σε προσβάλλουν και δεν σε μειώνουν ως άνθρωπο!

Εξήγησε του, δίνοντας του, παράδειγμα με την συμπεριφορά σου, πως  τα  παιχνίδια γενικώς…..είναι για τα μικρά παιδιά!   

Τα μεγάλα παιδιά έχουν άλλα «παιχνίδια» στα οποία επιδίδονται συγκεκριμένες ώρες!......

Επέλεξε να λες μόνο αλήθειες,  για να έχεις την απαίτηση να τις ακούς κιόλας!

Καμία μεγάλη αλήθεια δεν πονάει τόσο…. όσο ένα  μικρό ψέμα που δεν ξέρουμε ποτέ  που θα οδηγήσει!   

Μην δέχεσαι καμία συμπεριφορά που δεν ταιριάζει με τον χαρακτήρα σου! 

Για να στηριχτεί μια σχέση, να προχωρήσει και να «ανθίσει», θεμέλιος λίθος είναι ο σεβασμός! Αν χαθεί αυτός…….έχουν τελειώσει όλα! .

Ξεκαθάρισε την θέση σου, για όλα τα παραπάνω,  από την αρχή και μην περιμένεις να σεβαστεί κανένας τα «θέλω» σου ύστερα από καιρό! Είναι πολύ αργά τότε!

Δείξε τον πραγματικό σου εαυτό, χωρίς φόβο, για να ξέρει ο άλλος με τι άνθρωπο έχει να κάνει!

Σχέδια, σκοπιμότητες, τερτίπια  και υποχωρήσεις  δεν «χωράνε» στην αγάπη!

Αν δεν «κουμπώνεις» μαζί του  όσες προσπάθειες και να κάνεις…..πάντα θα είναι χάσιμο χρόνου!

Και μην προσπαθείς να αποδείξεις τίποτα! Όταν  υπάρχει κοινός κώδικας επικοινωνίας….τα "ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται"!  

Να παραδέχεσαι τα λάθη και τις ελλείψεις σου κάνοντας προσπάθεια να  εξαφανιστούν και  όχι να γίνουν αποδεκτά! 

«Δούλεψε» με τις ανασφάλειες σου! Είναι κομμάτι του εαυτού σου και δεν μπορεί κανένας να τις γνωρίζει καλύτερα! Η μόνη αγάπη που μπορεί να τις «καλύψει» είναι… η δική σου!!!

Είναι λάθος να περιμένεις να «γιατρευτούν» με την συμπεριφορά ενός συντρόφου! Εκείνος, μόνο να βοηθήσει μπορεί, στην περίπτωση βέβαια που είναι ο κατάλληλος!

Γιατί ο ακατάλληλος όπως ήδη έχουμε αναφέρει θα «πιαστεί» από αυτές και θα τις κάνει εργαλείο για να σε χρησιμοποιήσει!

Αν όμως, από την αρχή, η συμπεριφορά σου είναι ξεκάθαρη και ταυτόχρονα κάθετη, χωρίς καμία «έκπτωση», σε  όλα αυτά που θέλεις, θα το σκεφτεί πολύ να προχωρήσει μαζί σου…..γιατί δεν έχει κανένα λόγο να χάσει χρόνο με έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να  εκμεταλλευτεί!

Ετσι θα εξαφανιστεί τόσο γρήγορα, όσο εμφανίστηκε και θα σου αφήσει για αναμνήσεις τα όμορφα λόγια  και τις μεγάλες υποσχέσεις για έναν ανεπανάληπτο έρωτα που ήθελε να ζήσει μαζί σου, με το «καλημέρα» σας!

Αν εσένα τώρα «ξυπνήσει» μέσα σου ο μαζοχισμός και τρέξεις από πίσω του γιατί δεν χόρτασες παραμύθια στην ηλικία που έπρεπε…. και εξακολουθούν να σε συγκινούν σε τέτοιο βαθμό που θελήσεις να βασίσεις την ζωή σου πάνω σε ένα, από αυτά που αραδιάζει…. Δεν σου φταίει η άτιμη κοινωνία!

Φταίει το ξερό σου το κεφάλι που δεν εννοεί να καταλάβει πως «μια φορά απατεώνας, πάντα απατεώνας»!

Γι’ αυτό μην επιμένεις σε κάτι που δεν σου ταιριάζει! Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν! Και όσο ασχολείσαι να ισιώσεις το στραβό…..κινδυνεύεις να χάσεις το «πολύτιμο» που περιμένει κάπου εκεί έξω να σε συναντήσει και να σου προσφέρει την αληθινή ευτυχία!!!